چگونگی صرفه جویی درجوهر و چاپ بهتر وبگاه ها

صفحه های وبی که می خواهید بر روی کاغذ (hard copy) چاپ شوند شاید گاهی خوب و گاهی بد از آب درآیند. برخلاف اسناد دیگر، آسان نیست که بگوییم به طور دقیق چند تکه کاغذ مورد استفاده قرار خواهد گرفت، و آیا بریده های نامناسبی خواهیم داشت یا خیر. مشکل اتلاف و هدر رفتن جوهر به دلیل چاپ تصاویر و آگهی های ناخواسته را نیز به آن اضافه کنید، و کمی هم عجیب است که بسیاری از مردم به رونوشت و جایگذاری (Cope & Paste) آنها در ویرایشگر واژه روی می آورند. اما با استفاده از افزونه های مرورگر و علاقه مندی ها (bookmarklet)، می توانید به کنترل و نظارتی بر آنچه که در حال چاپ آن هستید دست یابید.

چیزی نمی تواند شما را از بکار بردن گزینه پیش نمایش چاپ (Print Preview) مرورگر تان بازدارد، اما چنانچه این کار را نکنید شاید به دلیل وجود یک بنر تبلیغاتی به چاپ یک صفحه اضافی با جوهر بیشتر منتهی شود، و دیگر نمی توانید کاری انجام دهید. با مراجعه به یکی از ابزارهای زیر، شما به توانایی و امکانی برای ویرایش صفحه ها پیش از چاپ شان دست می یابید.

این امر تنها بدین معنا نیست که شما بدون وجود هیچ گونه مزاحمت و مشکلی فقط آنچه را که مایلید چاپ می کنید، بلکه می توانید در این فرایند در جوهر، کاغذ و پول صرفه جویی کنید. مهم نیست که کدام مرورگر سلاح انتخابی شما باشد، در اینجا راهکاری برای شما وجود دارد.

چنانچه کروم مرورگر برگزیده شماست، شاید Print Friendly (مورد پسند برای چاپ) افزونه مناسبی برایتان باشد. به لطف این افزونه یک دکمه نوار ابزار افزوده می شود که عملکرد چاپ را آسان تر می سازد، بنابراین دیگر نیازی به حرکت در سراسر فهرست کروم نیست.

چند راه برای بهبود بخشیدن به چاپ صفحه وب وجود دارد. یک راه سریع و آسان برای صرفه جویی در صفحه و جوهر این است که دکمه حذف تصویر را تیک بزنید، اما همچنین می توانید از فهرست کشویی پایین رو اندازه متن (Text Size) برای پرکردن هر چه بیشتر هر صفحه استفاده نمایید.

در پنجره پیش نمایش چاپ، می توانید روی هر عنصر صفحه برای حذف آن کلیک کنید؛ بنابراین می توانید به آسانی آگهی ها و کادرهایی که نمی خواهید را برش بزنید. به محض آنکه روی دکمه چاپ می زنید پنجره معمول محاوره چاپ به راه خواهد افتاد پس شما می توانید انتخاب کنید که چاپ با کیفیت پایین تری صورت گیرد تا به مراتب، جوهر بیشتری ذخیره شود.

فایرفاکس – Print Edit 

Print Edit (ویرایش چاپ) افزونه دیگری است که می تواند از طریق یک دکمه نوار ابزار در دسترس قرار گیرد؛ هرچند، عجیب اینکه، این یک دکمه چند منظوره است که به طور پیش فرض برای چاپ منظم و معمول تعیین شده است. برای شروع به کار بر روی پیکان در سمت راست دکمه کلیک کرده و Print Edit را انتخاب کنید.

شما در می یابید که این افزونه کار بزرگی انجام داده و محتوای غیر ضروری را بدون نیاز به انجام کاری از سوی شما، بیرون می آورد. یک شیوه محاسباتی (الگوریتم) برای تشخیص میله های هدایت و ناوبری (navigation bars)، آگهی ها و تبلیغات که می بایست حذف شوند مورد استفاده قرار می گیرد، اما پس از شما آزادید تا شروع به ویرایش محتوای باقیمانده نمایید.

بر روی هر عنصر صفحه کلیک کنید – چه متن باشد یا تصویر – سپس می توانید از نوار ابزار بالا برای انجام آن کاری که باید انجام دهید استفاده کنید. روی حذف (Delete) کلیک کنید و عنصر انتخاب شده حذف خواهد شد و باقیمانده صفحه حرکت کرده تا فضای خالی را پر کند. شما همچنین می توانید از گزینه پنهان کردن (Hide) برای انتخاب اینکه یک موضوع یا شیء خاص چاپ نشود بلکه یک شیء نامرئی در جای خود باقی مانده تا قالب بندی حفظ شود، استفاده کنید.

دکمه قالب بندی (Format) را می توان برای حذف سبک (styling) از متن، تنظیم و تعیین اندازه قلم و غیره مورد استفاده قرار داد. چنانچه چندین قطعه یا بلوک از متن را در همان زمان انتخاب کنید، آنها می توانند به همان شیوه همزمان نیز طراحی شوند، اما شما از گزینه طراحی مناطق مختلف به صورت جداگانه نیز برخوردارید.

اینترنت اکسپلورر – Smart Print for Bing Bar
ممکن است تصمیم گرفته باشید که همچنان از اینترنت اکسپلورر برای وبگردی استفاده کنید، و چنانچه همین گونه باشد می توانید از مزایای Smart Print for Bing Bar بهره مند شوید. سری به صفحه ابزار بزنید و روی دکمه اکنون Smart Print را فعال کن برای شروع نصب کلیک کنید.

هنگامی که می خواهید صفحه ای را چاپ کنید، روی این دکمه در نوار ابزار بینگ (Bing Toolbar) که به اینترنت اکسپلورر افزوده شده است کلیک کنید. شما در می یابید که این افزونه کاری شایسته و معقول برای آنچه که شاید برای چاپ در نظر دارید انجام می دهد، اما شما می توانید به سادگی تنظیماتی را در صورت لزوم اعمال نمایید.

بر روی دکمه چهارم در نوار ابزار Smart Print برای تغییر به حالت دستی کلیک کنید، پس می توانید شروع به کشیدن کادرها در پیرامون بخش های مختلف صفحه کنید. نخستین باری که قسمتی از صفحه را انتخاب می کنید، به رنگ سبز مشخص خواهد شد که نمایانگر چاپ شدن آن خواهد بود، اما شما همچنین می توانید پیرامون عناصر دیگر درون این کادر سبز رنگ بکشید تا به طور کامل از نسخه چاپی حذف شوند.

تمام مرورگرها – Print What You Like
چنانچه از مرورگر وب متفاوتی استفاده می کنید، یا چندین مرورگر وب را بکار می برید و می خواهید قادر به استفاده از همان ابزار ویرایش چاپ در هر یک شوید، نیازی نیست تا به دورتر از Print What You Like بنگرید؛ در واقع نامش بیانگر همه چیز است.

این خدمات می تواند به چندین شیوه مورد استفاده قرار گیرد، شروع به بازدید از یک سایت کرده و URL صفحه هایی که مایل به چاپ آنها هستید را در آن جایگذاری کرده یا بچسبانید. شیوه دیگر – و چیزی که ثابت شده که برای استفاده طولانی مدت کارآمد تر است – اینکه علاقه مندی ها (bookmarklet) را به نوار ابزار مرورگرتان بکشید.

هر شیوه ای که برای دسترسی به Print What You Like بکار برید، این ابزار به همان شیوه عمل می کند، و به شما اجازه ویرایش صفحه وب کنونی در مرورگرتان را می دهد. تنظیمات سریع در سمت چپ را می توان برای درآوردن یک تصویر پس زمینه، تمامی تصاویر، یا حذف حاشیه ها مورد استفاده قرار داد.

بخش ویژگی های صفحه (Page Properties) از نوار کناری را می توان برای تنظیم اندازه قلم و سبک بکار برد. شما همچنین می توانید روی هر عنصر صفحه کلیک کرده و از نوار ابزار بالارو (popup) که برای حذف هر آنچه که نمی خواهید، یا تنظیم اندازه آن نمایان می شود، استفاده کنید.

بنابراین هر زمان که به اینترنت دسترسی داشته باشید، شماری از گزینه ها وجود دارند که به شما این اطمینان را می بخشند که تنها هر آنچه را که نیازمندید بتوانید چاپ کنید.

عملکرد چاپ صفحه های وب می بایست چیزی بیش از چند کلیک کردن و سرو کار داشتن با یک عالمه کاغذ باشد. با استفاده از یک ابزار اختصاصی برای مدیریت آنچه که چاپگر تان تولید می کند، می توانید سهم خود را  نه تنها در قبال محیط زیست، بلکه کیف پول تان نیز ادا کنید.

سئو سایت فروشگاهی

بخش عظیمی از محیط مجازی را فروشگاه های اینترنتی در بر گرفته اند و به همین دلیل سئو سایت فروشگاهی اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. تعدادی قبل چه بسا شمار فروشگاههای اینترنتی آنقدر بسیار نبود که برای هر قلم کالایی که میخواهیم بفروش برسانیم نیاز باشد بر روی سئو فروشگاه پیشه کنیم اما اکنون که و در سنه 2018 تعدد فروشگاههای اینترنتی مایه شده که همه این فروشگاهها به گویه سئو دیدن ویژه ای داشته باشند. ما در این مقاله به بررسی زوایای سئو سایت فروشگاهی خواهیم پرداخت. شما با مطالعه این نوشتار قادر به فهم چگونگی سپریدن سئو فروشگاه اینترنتی خود خواهید بود. پس با ما به اتفاق باشید.

چرا سئو سایت فروشگاهی الزامی است؟

اگر صاحب یک فروشگاه اینترنتی هستید احتمالا خودتان هم فهمیده اید که بهترین راه جذب مشتری، سئو فروشگاه اینترنتی است. چرا و چگونه آن چیست؟

برای داشتن مشتری، باید شناخته شوید. برای شناخته شدن هم باید تبلیغات کنید. بزرگترین فروشگاههای اینترنتی ایران و گیتی نیز بدون تبلیغات از راه پیشرفت بعید می شوند. تبلیغات راههای گوناگونی دارد که هر کدام از آنها با پروا به گونه کار و جنبش شما و کالایی که می فروشید بازخورد متفاوتی دارد. در زیر چند نمونه تبلیغات را برای شما معرفی خواهیم نمود

تبلیغات در وب سایت های دیگر

به این چهره است که شما تبلیغات خویش را درون تارنما های با بازدید بالا قرار می دهید، این نوع تبلیغ با پروا به هزینه نسبتا بالا و بازخورد کم برای کسانی توصیه می شود که بودجه تبلیغاتی ابهت در برگزیدن دارند.

تبلیغات در شبکه های اجتماعی

این نوع تبلیغ با پروا به کالای شما ممکن است بازخورد پسندیده داشته باشد و یا نداشته باشد. برای مشخص شدن این موضوع، تبلیغات خویش را محیط یک محیط حقیر و تبلیغات ارزان قیمت آزمایش کنید. داشتن تبلیغات در شبکه های اجتماعی به نوعی می تواند به سئو سایت نیز کمک کند.

تبلیغات در گوگل

یکی از راههای خوب کسب درآمد و پیدا کردن مشتری تبلیغات در گوگل است. تبلیغات در گوگل در واقع همان سئو سایت است که شما هزینه های خویش را مستقیم به گوگل می پردازید. این جستار دو جنبه منفی دارد؛ باره نخست اینکه در طویل مدت شما خرج بسیار هنگفتی نسبت به سئو پرداخت خواهید نمود. باره دیگر جنبه انسانی آن است که اگر سئو را گزینش کنید کمک کرده اید یک هموطن مشغول به کار شود. راه های بهینه سازی فروشگاه اینترنتی جنبه مثبت این موضوع نیز تسریع در جذب مخاطب است.

نکته: پیشنهاد ما این است که از تبلیغ گوگل الی زمانی که سایت شما در سئو ترقی نکرده است، استفاده نمایید تا بتوانید درآمد مختصری کسب نمایید.

تبلیغات با سئو سایت فروشگاهی 

این روش که منجر به نمایش سایت شما در نتایج گوگل می گردد، بهترین طریق برای افزایش فروش است. علت این موضوع نیز، ورود مخاطبانی به سایت شما است که غربال شده هستند و به کالای شما احتیاج دارند. در واقع کاربرانی به سایت شما مراجعه می کنند که از پیش مشتری هستند و دربایستن نیست شما آنها را به مشتری تبدیل کنید! تنها کافیست با خدمات پسندیده آنها را خوشنود به خرید کنید.

چرا سئو سایت فروشگاهی مقرون به صرفه است

اگر دیدن کلی نسبت به موضوع سئو داشته باشید و آینده را نیز در نظر بگیرید سئو سایت برای شما زیاد ارزان تمام می شود. چرا که سئو اثناء آغاز به طاقت زیادی دربایستن دارد لغایت بتوانید سایت های رقیب را احد بعد از دیگری جا بگذارید و هنگامی که به نتیجه دلخواه رسیدید دیگر نیازی به این حجم پیشه و هزینه هستی ندارد و این نقطه صریح پیشه است. با سئو، اکنون که شما با هزینه ناچیز، در نتایج آغاز گوگل پیمان دارید و این سوژه منجر به افزایش فایده شما می گردد.

در این قسمت یکی از ویژگی های یاهو مسنجر را بررسی خواهیم کرد که با استفاده از آن براحتی خواهید توانست از محیط صفحه دسکتاپ ویندوز خود عکس بگیرید و در کامپیوتر ذخیره کرده و یا برای دوستانتان در چت یاهو ارسال نمائید...

آموزش گرفتن عکس از محیط دسکتاپ با استفاده از یاهو مسنجر :

بمنظور این کار کافیست تا از پنجره مربوط به ارسال پیام در یاهو مسنجر بر روی آیکن نشان داده شده در تصویر زیر کلیک نمائید ، با انجام این کار پنجره ارسال پیام ناپدید شده و لایه ای خاکستری رنگ بر روی کل محیط دسکتاپ را خواهد پوشاند

 

بمنظور گرفتن عکس در نقطه مورد نظر کلیک چپ کرده و آن را تا منطقه موردنظر خود کشیده و سپس رها نمائید ؛ سه آیکن کوچک درگوشه ی پایین سمت راست نمایان شده که بمنظور ذخیره و ارسال تصویر مورد نظر برای دوستان خود میتوانید از آنها استفاده نمائید...

 

به همین راحتی با استفاده از یاهو مسنجر خواهید توانست از محیط ویندوز خود اسکرین شات تهیه نمائید...

استفاده از اینترنت موبایل بر روی کامپیوتر و لپ‌تاپ(گوشی‌های سونی‌اریکسون)
در این مقاله قرار با هم یاد بگیریم که چطوری گوشی‌های سونی‌اریکسون خودمون رو وصل کنیم به کامپیوتر و از اینترنت موبایل یا همون GPRS در کامپیوتر استفاده کنیم تا با کم‌ترین هزینه یه اینترنت همراه داشته باشیم.

این بار اول با کانکتور بیسیم بلوتوث (Bluetooth) شروع می‌کنم و بعد هم اتصال از طریق کابل رو باهم آزمایش می‌کنیم و در آخر هم اپلیکیشنی برای موبایل‌های سیمبیان معرفی می‌کنم تا بتونید از موبایل به عنوان مودم وایرلس استفاده کنید.

حالت اول: از طریق اتصال بدون سیم ِ بلوتوث
استفاده در کامپیوتر رومیزی (PC): برای اتصال گوشی سونی‌اریکسون از طریق بلوتوث به پی‌سی اول از همه نیاز به قطعه سخت‌افزاری بلوتوث داریم، ممکن ِ شما این سخت‌افزار بلوتوث (Bluetooth Dongle) رو از قبل داشته باشید و یا قرار باشه با قیمت ناچیزی از یکی از فروشگاه‌ها تهیه کنید.

۱- دانگل بلوتوثی را که تهیه کردید به درگاه USB کامپیوتر خودتون وصل کنید و منتظر بشید تا آیکون دندان‌آبی در کنار ساعت ویندوز به نمایش در بیاد.

۲- و بعد بلوتوث گوشی موبایل خودتون رو روشن کنید و روی آیکون بلوتوث که کنار ساعت ویندوز ظاهر شده کلیک راست کنید و Add a Device (اولین گزینه) را انتخاب کنید.

۳- در پنجره‌ی جدید که باز می‌شه بلوتوث PC شما شروع به جست و جو می‌کنه، شما هم منتظر بشید که موبایل شما رو پیدا کنه و در لیست نمایش بده.

اسم بلوتوث گوشی موبایل خودتون رو انتخاب کنید روی Next کلیک کنید.

۴- در این پنجره یک کد به شما نمایش داده می‌شه و همزمان در گوشی شما یک پیغام نمایش می‌ده، پیغام نمایش داده شده در گوشی موبایلتون رو تایید کنید و کد رو در گوشی موبایل خودتون وارد کنید و منتظر بشید کامپیوتر و موبایلتون به هم وصل بشن و درایورهای (Driver) مورد نیاز موبایل شما به صورت خودکار بر روی کامپیوتر شما نصب بشه (این امکان هم وجود داره که تعدادی یا همه‌ی درایورها توسط ویندوز شناخته نشن، در این صورت شما باید توسط سی‌دی گوشی موبایلتون که در جعبه گوشیتون هست این درایورها رو نصب کنید، البته بعضی دانگل‌های بلوتوث هم همراه خودشون سی‌دی دارن که در صورت نیاز باید سی‌دی دانگل بلوتوث رو هم نصب کنید.).

۵- حالا پنجره‌ای که در ویندوزتون هستش رو Close کنید.

۶- اگه همه چیز مرتب باشه، الان کامپیوتر و موبایل شما باید به هم دیگه وصل شده باشن. این مورد رو می‌تونید با کلیک بر روی آیکون بلوتوث کنار ساعت ویندوز و بعد انتخاب گزینه Show Bluetooth Device برسی کنید، وقتی روی این گزینه کلیک کنید پنجره‌ای باز می‌شه و لیست تمام گوشی‌هایی که به کامپیوتر وصل شدن رو نمایش می‌ده. از همین پنجره هم می‌تونید گوشی مورد نظر رو از لیست حذف کنید.

۷- در این مرحله، گوشی موبایلی که می‌خواهید توسط اون به اینترنت وصل بشید رو انتخاب کنید، روش کلیک راست کنید و مثل تصویر زیر عمل کنید:

۸- و حالا در پنجره‌ی جدید که باز شد مودم مورد نظرتون که درواقع اسم مودم گوشی شما هستش و احتمالاً هم با اسم و مدل گوشی شروع می‌شه رو انتخاب کنید، البته در بعضی از مدل‌ها اسم مودم گوشی رو نمی‌نویسه و بجاش یک گزینه دیگه به اسم Standard Modem over Bluetooth Link هستش که باید اون رو انتخاب کنید.

۹- پنجره‌ی جدید رو که باز می‌شه مثل تصویر زیر تنظیم کنید:

حالا روی Connect کلیک کنید، اگه همه چیز درست باشه، باید کامپیوتر شما از گوشی شما به عنوان مودم استفاده کنه و به اینترنت وصل بشه. به همین راحتی، حالا شما می‌تونید از اینترنت سیّار استفاده کنید!

فکر نمی‌کنم نیاز به گفتن هم باشه که این کانکشنی که شما ساختید در کامپیوتر شما ذخیره می‌شه و برای دفعات بعدی می‌تونید از قسمت کانکشن‌ها بهش دسترسی داشته باشید.

این آموزشی بود که بر روی ویندوز ۷ قابل انجام هستش، اجرای این مراحل در ویندوز XP در باطن تفاوت زیادی با ویندوز ۷ نداره :) فقط یک مقدار شکل و شمایلش تغییر کرده!

-اگر از ویندوز XP استفاده می‌کنید بیشترین تغییر مربوط به مرحله‌ی ساختن کانکشن می‌شه (مرحله ۷، ۸ و ۹) که باید در موقع ساخت کانکشن مودم گوشی و یا مودم بلوتوث را انتخاب کنید و با شماره‌ی *۹۹# با خالی گذاشتن یوزرنیم و پسورد کانکت بشید.

استفاده در لپ‌تاپ (Lap Top): و اما اگه از لپ‌تاپ استفاده می‌کنید، دردسر خیلی کمتری دارید. اول از همه بلوتوث لپ‌تاپ رو روشن کنید و مراحل ۲، ۳، ۴، ۵ و ۶ بالا رو عیناً تکرار کنید (البته اگه لپ‌تاپ شما بلوتوث نداشته باشه باید از همون روش کامپیوتر رومیزی (PC) که در بالا گفته شد استفاده کنید.).

۷- روی اسم گوشی مورد نظرتون که می‌خواهید باهاش به اینترنت وصل بشید دابل کلیک کنید، پنجره‌ای مثل عکس زیر برای شما نمایش داده می‌شه، برای وصل شدن به اینترنت تنها کاری که باید انجام بدید اینه که روی اولین دکمه‌ی سمت راست -Connect- کلیک کنید.

و حالا از پنجره‌ای که باز شده روی دکمه Connect کلیک کنید، اگه هیچ مورد خاصی وجود نداشته باشه لپ‌تاپ شما بدون هیچ پیغام خطایی به اینترنت وصل می‌شه!

اگه به گوشه‌ی سمت راست پایین عکس بالا نگاه بندازید میبینید که اتصال با اینترنت برقرار شده و می‌تونید به راحتی از این اینترنت هر جایی که موبایلتون آنتن می‌ده و لپ‌تاپتون دم دستتون هستش استفاده کنید.

حالت دوم: از طریق کابل USB
1- در این حالت شما نیاز دارید نرم‌افزار مخصوص سونی‌اریکسون (Sony Ericsson PC Suite) رو روی کامپیوتر نصب کنید. برای نصب این نرم‌افزار اول از همه اون رو از سایت سونی‌اریکسون دریافت کنید و مثل بقییه نرم‌افزارها نصب کنید روی سیستم‌تون.

۲- بعد از نصب برنامه، گوشی سونی‌اریکسون رو توسط کابل USB -که احتمالاً که جعبه گوشی شما هست.- به کامپیوتر وصل کنید و منتظر بشید تا کامپیوتر شما به طور کامل گوشی موبایل رو بشناسه. حالا برنامه PC Suite سونی اریکسون رو اجرا کنید، باید با صفحه‌ای شبیه تصویر زیر مواجه بشید؛

۳- و حالا از منوی سمت راست بر روی Tools > Internet Conection کلیک کنید. اگر همه چیز درست باشه و موبایل شما به طور کامل توسط برنامه شناخته شده باشه با کلیک بر روی Connect باید بتونید از طریق موبایلتون به اینترنت متصل بشید.

اگر با خطایی مواجه نشیده باشید کار شما تمام هستش، الان اینترنت موبایل -GPRS- به کامپیوتر شما منتقل شده و به راحتی می‌تونید به اینترنت وصل بشید و لذت ببرید :)

۴- و اما اگه با پیغام خطایی مواجهه شدید، بر روی Manage Your connections که یکم پایین‌تر از دکمه‌ی Connect هستش کلیک کنید و از صفحه‌ی باز شده روی Add New Connection کلیک کنید تا به مرحله‌ی بعد برید.

۵- در پنجره‌ی باز شده روی دکمه‌ی Next کلیک کنید.
در پنجره‌ی Connectin ID؛
-در قسمت Name the Connection یک نام دلخواه برای کانکشن اینترنت خودتون انتخاب کنید.
-در قسمت Country/region ایران رو انتخاب کنید.
-در قسمت Service provider هم اسم اپراتور تلفن همراه خودتون رو انتخاب کنید، که من در این‌جا MTN Irancell رو انتخاب کردم.
بعد از انجام این مراحل با کلیک بر روی Next به مرحله‌ی بعدی برید.

۶- در این مرحله‌ی باید نوع اتصال اینترنتی موبایلمون رو انتخاب کنیم، من برای خط ایرانسل قسمت UMTS رو انتخاب کردم، اما شاید لازم بشه برای بعضی اپراتورهای دیگه از GPRS و یا GSM-Data استفاده کنید.

۷- در پنجره‌ی بعدی، کادرهای User name و Password رو خالی بگذارید، در کادر APN هم برای اپراتور ایرانسل mtnirancell و برای همراه اول MCCI Internet رو وارد کنید.
من در این‌جا چون از ایرانسل استفاده می‌کردم mtnirancell رو وارد کردم.

۸- با انتخاب IP از لیست PDP Type و کلیک بر روی Next به مرحله‌ی بعدی برید.

۹- در پنجره‌ی Fall-back connection creating قسمت Yes رو انتخاب کنید و با کلیک بر روی Next به مرحله‌ی بعد برید.

۱۰- در این مرحله هم می‌تونید یک نام دلخواه برای کانکشن اینترنتی که ساختید انتخاب کنید.
مراحل نسبتاً طولانی اتصال از طریق کابل به اینترنت به همین راحتی تمام شد.

اگه همه چیز درست انجام شده باشه، شما از الان می‌تونید با وصل کردن موبایلتون به کامپیوتر با کابل USB و به وسیله‌ی کانکشن اینترنتی که ساختید به اینترنت متصل بشید.

حالت سوم: اتصال بدون سیم وایرلس (Wireless)

اگه از گوشی‌هایی سونی‌اریکسونی با سیستم عامل سیمبین استفاده می‌کنید و گوشی شما وایرلس هم داره، می‌تونید از اپلیکیشن JoikuSpot Premium برای به اشتراک گذاری اینترنت موبایلتون -GPRS- از طریق وایرلس گوشیتون استفاده کنید. برای این کار کافیه فقط این اپلیکیشن رو که با ورژن ۳ و ۵ سیستم عامل سیمبیان سازگار هستش رو از اینجا دانلود کنید (نسخه ساین شده و کامل) و بعد از نصب بر روی گوشی موبایلتون اینترنت رو به اشتراک بگذارید و بدون دردسر ازش استفاده و لذت ببرید.

اینترنت؛از موبایل به لپ‌تاپ

با گسترش استفاده از اینترنت، دسترسی نداشتن به این شبکه بزرگ جهانی برای بسیاری از کاربران به مشکلی بسیار بزرگ تبدیل شده است و این مشکل زمانی خود را نشان می‌دهد که این قبیل کاربران که زندگی بدون اینترنت برایشان هیچ معنایی ندارد، آن‌طور که می‌خواهند نتوانند از اینترنت استفاده کنند! فرض کنید قصد دارید با استفاده از خدمات اینترنت بانک خود به انتقال وجه از حسابی به حساب دیگر بپردازید.
لپ‌تاپ در اختیار دارید اما اینترنت ندارید! در عوض گوشی تلفن همراهتان از قابلیت دسترسی به اینترنت برخوردار است، اما مرورگر نصب شده روی آن سازگاری کاملی با سایت خدمات اینترنت بانک شما ندارد! یا فرض کنید از سرویس‌های دیتای شبکه همراه خود استفاده می‌کنید و قصد دارید در مدت زمان استراحت در دانشگاه، اینترنت تلفن همراه خود را در اختیار دیگر دوستانتان نیز قرار دهید.

در چنین شرایطی اگر گوشی تلفن همراه شما مجهز به سیستم‌عامل ویندوز فون 8 باشد براحتی می‌توانید تلفن خود را به یک نقطه دسترسی بی‌سیم برای استفاده از اینترنت تبدیل کنید و اینترنت فعال روی تلفن همراهتان را با دیگر دستگاه‌های مجهز به کارت شبکه بی‌سیم به اشتراک بگذارید.

برای انجام این کار باید چند مرحله را دنبال کنید:
1ـ از فـــهرست برنامه‌ها در تلفن خود به بخش Settings مراجعه کنید.

2- صفـــــــحه را به پاییـن اسکرول کــرده و گـــزینه internet sharing را پیدا کنید. پس از مشاهده این گزینه روی آن فشار دهید.

3- در این صفحه گزینه‌ای با عنوان Sharing قابل مشاهده است. این گزینه در حالت پیش‌فرض در حالت Off قرار دارد. شما می‌توانید برای فعال‌سازی آن، کلید مقابل آن را به سمت راست کشیده و آن را به On تغییر دهید.

4- پس از فعال‌سازی قابلیت اشتراک‌گذاری اینترنت، شما می‌توانید برای اعمال تنظیمات بیشتر روی گزینه setup فشار دهید. با انتخاب این گزینه می‌توانید نام شبکه و رمز دلخواهی را برای دسترسی به آن مشخص کنید و همچنین در بخش Guests connected نیز می‌توانید تعداد کاربران متصل به شبکه خود را مشاهده کنید.

5- برای غیرفعال‌کردن این قابلیت نیز باید دوباره پس از طی مراحل فوق، گزینه Sharing را به Off تغییر دهید.

بررسی وضعیت باتری لپ‌تاپ در OS X

همه باتری‌ها به مرور زمان ضعیف شده و در پایان می‌میرند. اما دقت در استفاده از دستگاه‌ و مراقبت از آن باعث می‌شود، عمر باتری بیشتر شود. لپ‌تاپ‌های اپل که میزبان سیستم‌عامل OS X هستند، به این مسأله توجه نموده و به کاربران کمک می‌کنند تا وضعیت باتری دستگاه‌ خود را بهتر و دقیق‌تر کنترل کنند.
اگر کاربر لپ‌تاپ هستید، اطلاع از وضعیت باتری به شما کمک می‌کند تا از عملکرد صحیح و سالم بودن باتری دستگاه‌ خود مطمئن شوید. چرا که به مرور زمان، با هر بار استفاده از سیستم، ظرفیت ذخیره‌سازی باتری کم و کمتر می‌شود و لذا دانستن این اطلاعات به کاربر کمک می‌کند تا مطمئن شود که وضعیت شارژ دستگاه به درستی گزارش می‌شود. البته به یاد داشته باشید که صحت این اطلاعات به معنی سلامت عمومی‌ باتری دستگاه شما نخواهد بود.

برای بررسی وضعیت باتری دستگاه، قبل از هر چیز در بخش تنظیمات (System Preferences) به قسمت Energy Saver بروید و گزینه Show Battery Status in menu bar را انتخاب کنید (که در اغلب دستگاه‌ها به صورت پیش‌فرض فعال است)، تا وضعیت باتری در منو بار نمایش داده شود.
با انجام این کار، آیکون باتری در منوبار نمایش داده می‌شود که به کمک آن می‌توانید زمان تقریبی باقیمانده از شارژ باتری و لینک دسترسی به بخش تنظیمات سیستم را مشاهده نمایید. اگر پیش از کلیک بر روی آیکون باتری، کلید Option را نگه‌ دارید، در منوی باز شده، می‌توانید وضعیت باتری (Condition) را مشاهده کنید که وضعیت سلامت عمومی‌ باتری را به کاربر اطلاع می‌دهد. وضعیت سلامت باتری در OS X، چهار مختلف حالت دارد:

Normal: عملکرد باتری به صورت طبیعی دنبال می‌شود.
Replace Soon: باتری شارژ کافی را در خود نگه می‌دارد، حتی اگر این‌گونه به نظر نرسد.
Replace Now: باتری شارژ کافی، برای سرویس‌دهی مناسب به کاربر، نگه نمی‌دارد.
Service Battery: عملکرد باتری (بدون توجه به اینکه باتری جدید است یا قدیمی) با خطا مواجه شده‌ که می‌تواند نتیجه ظرفیت ناپایدار باتری باشد. در حالیکه در این صورت باتری درست کار می‌کند، اما توصیه می‌شود، باتری بررسی و سرویس شود.

اگر شارژ باتری، ماندگاری کمتری نسبت به قبل داشته باشد و یا پس از تعمیر، به طور کامل شارژ نمی‌شود، به کمک این ویژگی از صحت عملکرد و سلامت مطمئن شوید.
اگر با وجود سلامت باتری، همچنان مصرف شارژ بالا بود، احتمالاً باید در اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های در حال اجرا به دنبال علت تخلیه شارژ باتری دستگاه خود بگردید. اما اگر سیستم، ضعف باتری را گزارش داد، در این صورت می‌بایست باتری دستگاه خود را تعویض کنید.

اطلاعات مفصل‌تر باتری، در قسمت System information utility قابل مشاهده است. برای دسترسی به این بخش بر روی لوگوی اپل کلیک و گزینه About this Mac را انتخاب کنید. حالا بر روی گزینه ...More Info کلیک نموده و سپس گزینه ...System Report را انتخاب کنید. با انجام این‌کار به بخشی وارد می‌شوید، که گزارش کاملی از عملکرد لپ‌تاپ شما در آن وجود دارد. حالا در پنجره باز شده، گزینه Power را انتخاب کنید تا اطلاعات متنوعی درباره باتری نمایش داده شود. اطلاعاتی مانند سلامت عمومی‌باتری، وضعیت شارژ، تعداد چرخه‌های شارژ انجام شده و همچنین اطلاعاتی از وضعیت چرخه شارژ فعلی.

چرخه‌های شارژ انجام شده به معنی تخلیه‌ کامل باتری و شارژ مجدد آن است که سیستم با جمع‌ تعداد استفاده‌ها و شارژ مجدد باتری، آن‌ را محاسبه می‌کند. برای مثال اگر شارژ باتری دستگاه شما تخلیه شده و مجدداً آن را شارژ کنید، با شارژ شدن کامل باتری، چرخه شارژ، برابر با یک خواهد بود.
حداکثر تعداد چرخه‌های شارژ باتری دستگاه شما در محدوده‌ای بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ خواهد بود که در اغلب مواقع به معنی حداقل چندین‌ سال کارآیی باتری خواهد بود. اما این عدد برای دستگاه‌های مختلف، متفاوت است و به نوع دستگاه و استفاده‌ای که از آن می‌شود بستگی دارد.

افزایش سرعت انتقال داده و پشتیبان‌گیری رایانه

درگاه اتصال یواس‌بی با پا به میدان گذاشتن حدود 18 سال پیش جهشی عظیم در صنعت رایانه‌های دسکتاپ ایجاد کرد. این درگاه اتصال با آسان کردن الصاق شدن گجت‌های مختلف به رایانه‌ها، به سرعت، استانداردهای رقیب بسیاری را از سر راه خود کنار زد؛ اما سرعت انتقال داده استاندارد یواس‌بی اصلی چندان زیاد نبود.

سرعت 12 مگابیت بر ثانیه (Mbits‌/‌sec) برای ارسال دستورات پرینت به چاپگرها یا ارتباط و تبادلات با صفحه کلید‌ها و ماوس‌ها مناسب بود اما در خارج از این محدوده، کارایی نداشت. پس از آن با گذشت پنج سال استاندارد USB2 وارد بازار شد که با افزایش سرعت انتقال داده تا 480 مگابیت بر ثانیه به حداکثر سرعت مناسب برای انتقال و تبادل داده به وسایلی چون دیسک سخت خارجی دست یافت. با گذشت زمان فناوری پیشرفت کرد تا جایی که سرعت یواس‌بی‌2 دیگر ناکافی به نظر می‌رسید. دلیل این که اکثر رایانه‌های دسکتاپ و لپ‌تاپ امروزی به حداقل یک درگاه اتصال یواس‌بی‌3 (USB3.0) مجهزند نیز همین است. این درگاه اتصال از قابلیت انتقال داده با سرعت 5 گیگابیت بر ثانیه (Gbits‌/‌sec) از سرعت انتقال داده‌ای تا 10 برابر یواس‌بی2 برخوردار است. محدوده گجت‌های قابل انطباق با یواس‌بی3 هنوز چندان گسترده نشده است، اما این استاندارد طی چند سال آینده به متداول‌ترین درگاه اتصال برای انتقال داده بدل خواهد شد. بنابراین افزودن درگاه اتصال یواس‌بی‌3 به رایانه شما یکی از ارتقاهایی است که ارزش فکر کردن را دارد.

چرا باید یو‌اس‌بی‌3 را انتخاب کنیم؟
این که همه کاربران به داشتن سوکت یواس‌بی اضافی روی رایانه‌شان تمایل دارند واقعیتی است که همه در مورد آن اتفاق نظر دارند، اما اضافه کردن درگاه‌های یواس‌بی اضافی به راحتی متصل کردن یک دوربین وب کم یا فلش درایو به رایانه نیست. همه گجت‌هایی که به یک درگاه یواس‌بی متصل می‌شوند پهنای باند انتقال داده مشترکی را با هم تقسیم می‌کنند. بنابر این اگر یک دیسک سخت خارجی و چند فلش درایو را به کنترل‌کننده یک درگاه یواس‌بی متصل کنید، همه آنها را وادار می‌کنید با سرعتی کمتر از آنچه که باید کار کنند. تنظیم‌کننده یواس‌بی، رابط کاربری درگاه اتصال یواس‌بی با مادربورد (و بقیه رایانه)است.

باید بدانید که یک رایانه دسکتاپ با یک دوجین درگاه اتصال یواس‌بی فقط از دو عدد تنظیم‌کننده یواس‌بی بهره می‌برد، اما گفتن این که کدام درگاه یواس‌بی به کدام تنظیم‌کننده متصل است، به این سادگی‌ها نیست. یواس‌بی‌3 این مشکل را حل کرده است و به دلیل پهنای باند ذکر شده 5 گیگابیت بر ثانیه‌ای خود منابع بیشتری را در اختیار سیستم می‌گذارد. درگاه یواس‌بی‌3 برای کار با وسایل خارجی مانند دیسک‌های سخت خارجی که نیاز به نقل و انتقال سریع داده دارند، بسیار مناسب است. این استاندارد جدید با استانداردهای پیشین نیز قابل انطباق است. (بنابراین گجت‌های دارای درگاه اتصال یواس‌بی‌2 و یواس‌بی می‌توانند به سوکت‌های پرسرعت یواس‌بی‌3 متصل شوند، اما نمی‌توانند از مزایای کارایی کامل آن بهره‌مند شوند، چرا که اتصال وسایل قدیمی به درگاه اتصال یواس‌بی‌3 بر سرعتشان نمی‌افزاید)

آیا رایانه من درگاه اتصال یواس‌بی‌3 دارد؟
سوکت‌های یواس‌بی3 از درگاه‌های اتصال یواس‌بی قدیمی‌تر (یواس‌بی و یواس‌بی2) متمایزند، اگر شما از نزدیک به داخل سوکت یواس‌بی‌3 نگاهی بیندازید متوجه 2 اتصال الکتریکی اضافی در آن می‌شوید، اما حتی به این کار هم نیازی نیست، چون ماده پلاستیکی که داخل سوکت یواس‌بی‌3 به‌کار می‌رود عموما به رنگ آبی روشن است. سوکت‌های استانداردهای قدیمی‌تر یواس‌بی و یواس‌بی2 بیشتر سفید یا سیاه رنگ هستند.

مراحل نصب کارت یواس‌بی
اگر رایانه شما درگاه اتصال یواس‌بی‌3 ندارد، مجهز کردن آن به این سوکت چندان مشکل نیست. اگر لپ‌تاپ‌تان شکاف پایانه کارت اکسپرس (Expresscard slot) داشته باشد، شما به آسانی با تهیه این کارت که درگاه یواس‌بی‌3 داشته باشد و متصل کردن آن به شکاف کارت اکسپرس کنار لپ‌تاپ خود می‌توانید آن را ارتقا دهید. (البته باید به دفترچه مشخصات و طرز استفاده آن مراجعه کنید تا دریابید شکاف کارت اکسپرس آن از چه نوع است) همچنین می‌توانید سوکت یواس‌بی‌3 را از طریق کارت گسترش پی‌سی‌آی اکسپرس (PCI Express expantion card) به رایانه دسکتاپ خود اضافه کنید.

پایانه‌های پی‌سی‌آی اکسپرس که به رنگ سفید هستند، روی مادربورد رایانه‌های دسکتاپ موجود هستند. پس از اتصال این نوع کارت، درگاه‌های اتصال یواس‌بی‌3 در قسمت پشت رایانه در دسترس شما قرار می‌گیرند. برخی از این‌گونه کارت‌ها سوکت‌های یواس‌بی‌3 داخلی نیز دارند. بیشتر اوقات پیش از متصل کردن خود کارت یواس‌بی به رایانه باید گرداننده‌های نرم‌افزاری مربوط به آن را نصب کنید. بنابراین پیش از هر کاری لوح فشرده همراه کارت یواس‌بی را در گرداننده (درایو) نوری سیستم خود قرار داده و مراحل نصب آن را دنبال کنید. اگر از سیستم لینوکسی استفاده می‌کنید، پشتیبانی از یواس‌بی‌3 در آن بصورت تعبیه شده وجود دارد و نیازی به نصب نرم‌افزار گرداننده ندارید. کارت‌هایی که گرداننده‌های نرم‌افزاری برای سیستم عامل OSx مک اپل را داشته باشند، بسیار نادر و کمیابند. پس از نصب درایور، رایانه را خاموش کرده و از برق درآورید. حال کیس رایانه را در وضعی بخوابانید تا بتوانید براحتی کارت یواس‌بی‌3 را داخل آن نصب کنید. در کنار کیس را باز کنید، یک شکاف پایانه پیدا کرده و در قسمت پشت رایانه از داخل کیس پیچ مربوط به درپوش فلزی مربوط به آن شکاف پایانه را باز کنید.

خیلی با دقت بخش اتصال کارت یواس‌بی را در بالا و در امتداد شکاف پایانه پی‌سی‌آی اکسپرس قرار داده و با فشار ملایم انگشتان دست روی 2 انتهای بورد (مدار الکترونیکی) به داخل شکاف پایانه فشار دهید. حالا با پیچ بورد کارت یواس‌بی‌3 را روی کیس بسته و در جایش محکم کنید. اتصال کابل برق مولکس (Molex) یا ساتا (Sata) را متصل کنید. درب کناری کیس رایانه را بسته و آن را روشن کنید. در این مرحله ویندوز باید کارت و گرداننده‌های نرم‌افزاری آن را بصورت خودکار شناسایی کند.

تکمیل و اتمام کار
برای راحتی استفاده شما می‌توانید یک هاب (hub) یواس‌بی داخلی تهیه کرده و آن را داخل کیس رایانه در یکی از محل‌های نصب دیسک سخت و درایوهای نوری در جلوی کیس رایانه نصب کرده و کابل اتصالش را از داخل کیس به یکی از درگاه‌های اتصال داخلی کارت یواس‌بی‌3 متصل کنید. این آسان‌ترین راه دسترسی به سوکت‌های یواس‌بی‌3 است و این نوع هاب‌های یواس‌بی گاهی درگاه کارت حافظه‌خوان نیز دارند که بسیار مفید است. بنابر این پیش از خرید کارت یواس‌بی‌3 مطمئن شوید که حتما حداقل یک درگاه اتصال یواس‌بی داخلی داشته باشد.

رمزهای عبور ضعیف همیشه خطرساز بوده اند و خواهند بود. برای اینکه بتوانید شانس هکرها در زمینه نفوذ به حساب های آنلاین خود را کاهش دهید ابتدا باید بدانید که یک رمز عبور خوب، چیست. رمز عبور قوی حداقل ۱۱ کاراکتر دارد و شامل حروف انگلیسی کوچک و بزرگ، اعداد، و کاراکترهای خاص (مثل &) است. اما در آن سو، یک رمز عبور ضعیف ۸ کاراکتر یا کمتر طول دارد و فقط از حروف کوچک تشکیل شده.

برای اینکه ایده ای از تفاوت بین این دو در زمینه امنیتی پیدا کنید، با فرض اینکه دار و دسته هکرها با یک کامپیوتر فوق سریع بتوانند در هر ثانیه ۱۰۰ میلیارد تلاش برای حدس زدن رمز شما کنند، این وضعیت ها را خواهیم داشت.

• رمزی کوتاه که از ۶ حرف کوچک و تصادفی تشکیل شده، در ۱ ثانیه کشف می شود.
• رمز عبور طولانی متشکل از ۱۱ (یا بیشتر) حرف تصادفی، در ۱۱ ساعت هویدا می شود.
• رمز عبور ۱۱ حرفی متشکل از حروف کوچک و بزرگ تصادفی، در ۲ و نیم سال کشف می شود.
• رمز عبور طولانی با ۱۱ کاراکتر متشکل از حروف کوچک و بزرگ، اعداد و کاراکترهای خاص، در ۵۰۰ سال کشف می شود.

با در نظر داشتن موارد فوق، ۱۰ نکته برای انتخاب و استفاده از رمزهای امن را برای تان می آوریم:

1-اطلاعات خصوصی را به عنوان رمز به کار نبرید. بسیاری افراد از نام سگ یا فرزندشان استفاده می کنند ولی اگر هکرها شما را بشناسند و یا از فیسبوک به اطلاعات شما پی ببرند، کارتان ساخته است.

2-از رمزهای رایج استفاده نکنید. شرکت امنیتی Sophos فهرستی از ۵۰ رمز رایج که هکرها همیشه امتحان شان می کنند را منتشر کرده. رایج ترین آنها شامل “۱۲۳۴۵۶″، کلمه “password” و “qwerty” هستند.

3-هیچ کلمه تکی یا جفتی را که در دیکشنری می یابید استفاده نکنید. زیرا هکرها همیشه از نرم افزارهایی استفاده می کنند که می توانند کلمات موجود در دیکشنری ها را تست کنند. همچنین از معادل های ظاهری مسخره ای مثل ۵ به جای S (مثال pa55word) نیز استفاده نکنید. تفاوت های دیگری ایجاد کنید که هکرها و نرم افزارهای شان قادر به پیش بینی آنها نباشند.

۴-استفاده از رمزهای ۱۱ یا ۱۲ رقمی باید کافی باشد ولی انستیتو SANS که یک سازمان تحقیقات امنیتی است می گوید حدقل ۱۵ کاراکتر استفاده کنید.

5-از دریای حروف و کاراکترها بیشترین استفاده را کنید، یعنی حروف بزرگ، حروف کوچک، اعداد و کارکترهای خاص، همگی را به کار بگیرید. البته برخی سایت ها امکان استفاده از کاراکترها را نمی دهند ولی سایت های مهمی مثل زیرمجموعه های گوگل، حتی امکان استفاده از فاصله بین حروف را هم به شما خواهند داد.

6-یک راه برای ساختن رمزی بلند که یادآوری آن هم آسان باشد، به کار گرفتن عبارت های کامل است مثل “WhoDaresWins”. راه دیگر استفاده از حروف اول یک عبارت قابل حفظ کردن و بلند است به این صورت که حرفی کوچک، حرف بعدی بزرگ و به همین شکل الی آخر، تمام حروف اول آن عبارت استفاده شوند.

7-وقتی یک رمز بلند و پیچیده ساختید، می توانید برای امن تر کردن آن از یک قطعه چند حرفی مثل B52 یا M&S استفاده کنید. مثلا WhoDaresWins تبدیل شود به WhoDaresWinsB52.

8- تغییر دادن رمزها معمولا به سردرگمی می انجامد، به خاطر سپردن رمزهای جدید سخت است و آدم را از تغییر منصرف می کند. ولی این، تغییری است که تا حدی ضرورت دارد. یک راه برای ساده سازی آن این است که به انتهای رمز فعلی عدد مربوط به سال جاری (میلادی یا شمسی) را اضافه کنید.

9-اگر رمزهای زیادی دارید، از برنامه هایی نظیر LastPass یا RoboForm استفاده کنید. اینها با کدگذاری و ذخیره رمز شما در محلی امن، و وارد کردن خودکار رمزها در صفحات وب، از زحمت شما می کاهند. با این حال برای خود این برنامه ها نیاز به یک رمز اصلی هست که برای آن دیگر چاره ای جز به خاطر سپاری ندارید.

۱۰-برای اینکه از میزان امن بودن یک رمز اطلاع حاصل کنید، می توانید آن را در صفحه تستی نظیر Gibson Research به محک بگذارید. ولی به خاطر داشته باشید که اگر کامپیوتر شما توسط یک keylogger آلوده شده باشد آن وقت هکر نا به کار می تواند تمام رمزهایی را که وارد می کنید در اختیار داشته باشد، و فرقی نمی کند آنها چقدر امن باشند. به همین دلیل مهم است که رمزهای مختلفی برای سایت های مختلف به کار ببرید.

متخصصان امنیت و کاربران حرفه ای، همیشه روتکیت ها را به عنوان یک تهدید بزرگ در نظر می گیرند و در صدد مقابله با آنها هستند. اما کاربران عادی که شاید اطلاعات کافی در زمینه امنیت نداشته باشند، یا اصلا این روتکیت ها را نمی شناسند و یا در صورت شناخت نسبی نیز راه های مقابله با آنها را نمی دانند.

اما به صورت ساده باید گفت که روتکیت یک بدافزار است که توانایی مخفی سازی خود و فعالیتش هایش را در سیستم هدف دارد. ممکن است شما هم در حال حاضر به یک روتکیت آلوده باشد و روح تان هم خبر نداشته باشد. روتکیت ها هر روز قدرتمندتر و ناشناس تر می شوند. در واقع این کار را نویسندگان آنها با کشف روش های جدید انجام می دهند. این روش ها نیز در سایت های زیرزمینی به فروش گذاشته می شوند. تا جایی که دولت ها نیز به مشتریان آنها تبدیل شده اند. در هر صورت داشتن آگاهی نسبت به این نوع از بدافزارها می تواند به شما کمک شایانی در جهت تشخیص و مقابله با آنها بکند. در ادامه با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری را در جهت شناخت، شناسایی و مقابله با روتکیت ها به شما ارائه دهیم…..

همانطور که گفتیم یکی مهمترین شاخصه های روتکیت ها، قدرت مخفی سازی آنها از دید کاربر و سیستم های حفاظتی است. تا جایی که ممکن است ماه ها و سال ها بدون هیچگونه علائمی در کامپیوترتان به فعالیت خود ادامه دهند. در این حالت هکرها می توانند برای انجام مقاصد مورد نظر خود از کامپیوترتان استفاده کنند. حتی اگر کامپیوتر شما حاوی اطلاعات مهم و حساسی هم نباشد ( که در اکثر مواقع اینطور نیست )، هکرها می توانند از آن برای انجام کارهای دیگری استفاده کنند. مثلا برای انجام عمل BitCoin Mining که این روزها با توجه به افزایش قیمت بیت کوین، توجه هکرهای بسیار زیادی را به سوی خود جلب کرده است.

توضیح: بیت کوین نوعی پول دیجیتال است که به صورت غیر متمرکز فعالیت می کند و امکان انتقال پول بدون واسطه را فراهم می آورد. اما BitCoin Mining به عملی گفته می شود که طی آن فردی در یک معدن بیت کوین به مقدار زیادی بیت کوین دست پیدا می کند و همه آنها به حسابش واریز می شود. برای انجام این کار هر چقدر که کامپیوتر شما از لحاظ سخت افزاری قدرتمندتر باشد، احتمال اینکه زودتر بیت کوین ها را پیدا کنید بیشتر است. هکرها نیز برای انجام این کار لشکری از کامپیوترها را به کار می گیرند تا به عنوان معدنچی بیت کوین برای آنها کار کنند. اطلاعات بیشتر را در پایان مطلب ببینید.

از دیگر مواردی که هکرها از سیستم شما سو استفاده می کنند، ارسال هرزنامه و انجام حملات “عدم سرویس دهی توزیع شده ( DDOS ) ” می باشد. قبلا هم گفتیم که روتکیت ممکن است آنتی ویروس یا فایروال شما را نیز دور بزنند. اما با داشتن یک نرم افزار امنیتی قدرتمند و آپدیت شده، این احتمال کاهش می یابد.

اما روتکیت ها چگونه خود را به این شکل پنهان می کنند؟ پاسخ به این سوال زیاد سخت نیست. آنها سعی می کنند تا کدها خود را با کدهای سیستم عامل در سطوح پایین ادغام کنند و با انجام این کار می توانند تمام درخواست های سیستم مثل خواندن فایل ها، به دست آوردن لست پردازش های در حال اجرا و مواردی از این دست را ردیابی کنند. سپس این درخواست ها بررسی شده و هر موردی که اشاره ای به فایل ها یا فعالیت های روتکیت داشته باشند، در میانه راه حذف خواهند شد.

البته تکنیک های دیگری نیز وجود دارند که در برخی روتکیت ها  مشاهده پیشرفته تر می شوند. این روتکیت ها کدهای مخرب خود را به پردازش های سالم تزریق می کنند و با انجام این کار می توانند از حافظه اختصاص داده شده به پردازش مذکور در جهت انجام فعالیت های مخرب خود استفاده کنند. همچنین این کار باعث می شود تا روتکیت ها در برابر آنتی ویروس ها ضعیف تر که در سطوح بالاتر سیستم فعالیت کرده و سعی در ردیابی فعالیت های سطوح پایین تر سیستم عامل نمی کنند، پنهان بمانند.

حتی در صورتی که یک آنتی ویروس بتواند روتکیت را شناسایی کند، بدافزار سعی در غیر فعال سازی و یا پاک کردن فایل های مهم آنتی ویروس خواهد کرد. روتکیت های قدرتمندتر از تکنیک های پیشرفته تری نیز استفاده خواهند کرد. یکی از این تکنیک ها live-bait fishing نام دارد. در این روش یک فایل خاص توسط روتکیت ایجاد می شود که توسط آنتی ویروس شناسایی خواهد شد. به محض اینکه آنتی ویروس به فایل مذکور دسترسی پیدا کند، روتکیت تلاش خواهد کرد تا آنتی ویروس را غیر فعال کرده و از اجرای مجدد آن در آینده جلوگیری کند. با خواندن این بخش حتما متوجه شده اید که روتکیت ها تا چه حد می توانند قدرتمند، پیشرفته و خطرناک باشند.

اما چگونه می‌توان با روتکیت ها مقابله کرد؟ همانطور که گفتیم روتکیت ها بسیار پیچیده هستند و اگر فکر می کنید که می‌توان آنها را مثل تروجان ها داخل یک فلش درایو با یک Shift + Delete پاک کرد، سخت در اشتباه هستید. این کار باید به نرم افزارهای امنیتی قدرتمند سپرد. آنتی ویروس ها معمولی نمی توانند کمک زیادی به شما بکنند. در عوض اگر یک برنامه امنیتی قدرتمند داشته باشید که بتواند به صورت دائم فایل های مهم سیستمی را رصد کند، می توانید با خیال آسوده تری به کارتان ادامه دهید. در واقع این برنامه ها، فعالیت های لایه‌ی سیستم عامل را با لایه های پایین تر مقایسه می کنند و در صورتی که متوجه تغییرات مشکوک شوند، با دقت بیشتری آن ها را بررسی خواهند کرد تا علت آنها مشخص شده و روتکیت را به دام بیاندازند. این روزها نیز که فناوری کلاود کامپیوتینگ به برنامه های امنیتی اضافه شده است تا قدرت شناسایی و دقت آنها بالاتر برود.

دومین چیزی که یه برنامه امنیتی قدرتمند باید داشته باشد، توانایی دفاع از خود در برابر حملات روتکیت است. در بالا هم اشاره کردیم که روتکیت ها ممکن است به آنتی ویروس حمله کنند و آن را غیر فعال کرده و یا از بین ببرند. اگر آنتی ویروس قابلیت Self-Protection داشته باشد، می تواند از خودش دفاع کند و به این راحتی از صحنه خارج نشود.

اما آخرین موردی که در هنگام انتخاب آنتی ویروس خود باید مد نظر داشته باشید. آنتی ویروس شما قدرت پاکسازی بالایی داشته باشد. توجه داشته باشید که پاکسازی با حذف فرق دارد. هنگامی که از پاکسازی صحبت می کنیم منظور ما این است که آنتی ویروس بتواند کدهای مخربی که به یک فایل تزریق شده اند را پاکسازی کند. این مورد هنگامی نمود بیشتری پیدا می کند که بحث ما در مورد یک فایل حیاتی سیستم عامل باشد. چون در اینجا اگر فایل مذکور به جای پاکسازی، حذف شود، سیستم عامل از کار خواهد افتاد.

برای انتخاب یک برنامه امنیتی و قدرتمند نیز می توانید تست هایی که توسط موسسه های معتبر مثل av-comparatives یا av-test تهیه می شوند مراجعه کنید.

زمانی که برای اولین بار نام لپ تاپ بر سر زبان ها افتاد، شاید به نظر نمیرسید که روزی بتواند به چنین محبوبیتی دست پیدا کند. بازار گسترده و انتخاب های فراوانی مانند لپ تاپ ها، نتبوک ها و اولتراپرتابل ها کار را برای خریداران سخت کرده و حالا باید اولترابوک ها را نیز به لیست خرید اضافه کرد. اسم جدیدی که احتمالا به زودی زیاد به گوش مان خواهد خورد. بنابراین بد نیست کمی بیشتر با داستان اولترابوک ها آشنا شویم.

بخش سوم: یافتن دشواری ها فعلی سایت

برخی سئوکاران تمام کوشش خویش را می‌کنند که سایت هیچ گونه پیام خطا و مشکلی نداشته باشد. بعضی دیگر اصلاً به خطاهای سایت توجهی نمی‌کنند. خطاهای سایت امروزه بر روی سئو کارایی زیادی می‌گذارند. با توجه به اینکه سایت‌هایی که در صفحه نخست گوگل به نمایش در می‌آیند به شدت به رعایت کلیه توصیه‌های گوگل توجه دارند. عدم دقت در برطرف کردن خطاهای سایت می‌تواند منجر به گرفتن رتبه پایین‌تر نسبت به رقبا شود.

برای اجتناب از بروز خطا در سایت در کدنویسی سایت دقت لازم را انجام دیتا و قبل از آنکه برای سایت تبلیغات کنید، مطمئن باشید که هیچ خطایی در کدنویسی سایت هستی ندارد.

هنگام بررسی خطاهای سایت به این نکات توجه کنید:

• خطای 404 در سایت را اصلاح کنید.

• خطای 302 redirects را به 301 redirects تبدیل کنید

• محتوای تکراری را در سایت خویش مکشوف و ویرایش کنید.

نکته: رابط کاربری و آسانی در دسترسی به بخش‌ها و محصولات گوناگون در سایت تاثیر بسیار نکویی در سئو دارد. گوگل به سایت‌هایی که تجربه کاربری نکوداشتن دارند، اهمیت فوقانی می‌دهد.

مطالب مرتبط: تفاوت رابط کاربری (UI) و تجربه کاربری (UX) در طراحی وب سایت

بخش چهارم : افزایش سرعت سایت

نرم انگیزه ها مدیریت محتوا یا CMS بر روی سرعت سایت تاثیر زیادی دارد. صفحات سایت باید در کمتر از 3 ثانیه بارگذاری شود. این 3 ثانیه برای سایت‌های ایرانی باید طبق کمینه سرعت اینترنت محاسبه شود. سایت‌هایی مثل Gtmetrix برای بررسی علل ذیل بودن سرعت به شما کمک خواهند کرد.

نکته : استفاده از فریم ورک AMP می‌تواند کارایی بسیار فوقانی در سرعت سایت داشته باشد و پیشنهاد می‌شود حتما متعلق به استفاده کنید.

مطالب مرتبط: افزایش سرعت سایت برای درمان سئو

بخش پنجم: سئو داخلی فروشگاه اینترنتی

یک فروشگاه اینترنتی می‌تواند داری شمار جنجال کالا باشد. شمار بسیار کالا باعث می‌شود که شما ناچار باشید برای هر کالا محتوایی برای روشنگری کالا و موارد این چنینی ایجاد کنید و این موضوع باعث می‌شود که شمار صفحات سایت به شدت بالا رود. سئو فروشگاهی  بدون پروا کافی به سئو درونی افزایش شمار صفحات سایت در نهایت می‌تواند به ضرر سایت تمام شود. برای جلوگیری از این جستار و پیشروی کردن رتبه سایت و صفحات همهنگام با اضافه کردن بر شمار صفحات سایت به نکات پایین پروا کنید:

• در هر صفحه (صفحه محصول، صفحه توضیحات، صفحه سنجش اجناس و ...) از کلمات کلیدی به صورت بهینه شده استفاده کنید.

• ساختار سایت را به صورتی برپایی کنید که کاربر به‌راحتی از صفحه اصلی سایت به صفحه محصول مورد عقیده منتقل شود.

• کوشش کنید به صفحات سایت لینک درونی پیوسته برپایی کنید.

• کاربری سایت را لغایت جای شدنی ساده کنید (کاربر در لحظه تصمیم به خرید در حداقل زمان و با بیشینه سه کلیک محصول را خریداری کند)

• طراحی سایت به‌صورت ریسپانسیو (برای امکان نمایش در موبایل تبلت و تلویزیون هوشمند)

• امکان نمایش نظرات مخاطبان سایت

• استفاده از Rich Snippets مخصوصاً برای صفحه اصلی سایت و محصولات کلیدی فروشگاه

• افزودن امکان پیوستگی با شبکه‌های اجتماعی در سایت

بخش ششم: تست سئو سایت

ابزارهایی مانند گوگل وبمستر به سادگی و به‌صورت کاملاً مجانی به شما امکان می‌دهد که میزان کلیک بر روی صفحات گوناگون سایت را به صورت تفکیک شده بر پای بست، کلیدواژه جستجو شده، بررسی کنید.

برای دستیابی به بهترین نتیجه شما همواره باید کلیدواژه‌هایی را که بیشترین فروش برای سایت را فراهم می‌آورند، معرفی کنید. برخی مواقع عدم فروش کالا در یک کلید واژه به‌دلیل عدم تبلیغ مناسب و برخی مواقع به علت عدم به کارگیری سئو به‌صورت بنیادین است. با یافتن نرخ تبدیل هر کدام از کلید واژه‌های اصلی سایت می‌توان برای اصلاح و ویرایش صفحات سایت برنامه‌ریزی کرد.

سایت گوگل آنالیتیکس می‌تواند برای این منظور به شما کمک کند.

زمانی که یک کمپانی ایده ی خاص خود را به محصول تبدیل کرده و به بازار عرضه میکند باید منتظر تقلید دیگر شرکت ها نیز باشیم. در مورد اولترابوک ها هم همین طور است، حامی این پروژه یعنی پدرخوانده ی بزرگ، اینتل، با دسته ای از خصوصیات منحصر به فرد، این محصولات را به بازار معرفی کرده است.

زمان زیادی از معرفی اولترابوک ها نگذشته و شاید لازم باشد با خصوصیات این لپ تاپ های نازک آشنا شوید. اولترابوک ها برخلاف نت بوک ها دارای ویژگی های خاص تعریف شده ای نبودند دارای یک مجموعه از خصوصیات هستند که توسط اینتل تعریف شده است. و در صورتی که نتوانند این خصوصیات را برآورده کنند جز این دسته محسوب نمی شوند.

برخی از ویژگی های زیر برای اولترابوک ها، در نظر گرفته شده است:
- لپ تاپ هایی با صفحه نمایش 13 اینچی که ضخامت آنها از 18 میلیمتر بیشتر نیست.

- حداقل عمر باتری 5 ساعته که قرار است تا سال 2013 به 10 ساعت زمان آماده برای کار افزایش پیدا کند.

- سرعت بالای بوت شدن آنها که با استفاده از یک فلش مموری جاسازی شده در چیپ اینتل، میسر شده است و پشتیبانی از فناوری Intel Rapid Start.

- داشتن وای-فای

-قیمت اولیه ای معادل 999 دلار یا کمتر. بنابراین اولترابوک ها قرار است که لپ تاپ هایی باریک، قدرتمند و ارزان باشند.

با وجود همه ی این مزایا، به نظر نمیرسد که اولترابوک ها بتوانند انقلاب بزرگی در این زمینه ایجاد کنند. آنها در واقع لپ تاپ های نازکی با همان نمایشگرها و کیبورد هستند. هنوز نمیتوان قابلیت چند لمسی بودن نمایشگر را در اولترابوک ها دید و حتی وایرلس 3G هم برای آنها اختیاری است.

شاید جالب باشد اگر بدانید که AMD نیز قابلیت ساخت آنها را ندارد زیرا طبق تعریف گفته شده اولترابوک ها باید دارای فناوری Intel Rapid Start باشند که متعلق به شرکت اینتل است.

آیا خصوصیات گفته شده برایتان آشنا نیست؟ بله، تبلت ها! اگرچه نمیتوان از نام تبلت برای اولترابوک ها استفاده کرد، اما میتوانیم به تعریف دقیق تری دست پیدا کنیم. میتوان گفت که اولترابوک ها تبلت هایی هستند که کوشیده اند برخی مزایای لپ تاپ ها را نیز حفظ کنند، ویژگی هایی مانند نمایشگر بزرگ تر، سرعت سخت افزاری بالاتر و رابط کاربری بهتر برای وارد کردن متن.

اولترابوک‌ دقیقا چیست؟
اولترابوک ها نوعی لپ‌تاپ نازک (با ضخامت کمتر از ۲۰ میلی‌متر) و سبک بوده و هدف از ساخت آن‌ها، دست‌یابی به کالایی با قیمت کم و کارایی بالا می‌باشد. کسی که این کالا را رواج داده، کسی نیست جز اینتل و تصمیم دارد کامپیوتر بعدی شما اولترا بوک باشد. اولترابوک‌ها به واسطه‌ی پردازنده‌های کم مصرف سندی بریج اینتل، کارت گرافیک‌های داخلی مجتمع اینتل، SSD به عنوان درایو دائم، و تمرکز بر روی طراحی و نمای بیرونیشان شناخته می‌شوند. اگر هریک از ویژگی‌های مذکور شما را یاد مک‌بوک ایر اپل می‌اندازد، پس درست فکر کرده‌اید زیرا اکثر اولترابوک‌ها از نظر بسیاری از فاکتورها از جمله وزن و طراحی به تقلید از مک‌بوک طراحی می‌شوند و همچنین با ساخت آن‌ها سعی می‌شود تا با تبلت‌های مبتنی بر ARM رقابت شود.

علاوه بر آنچه ذکر شد، اصطلاح “اولترابوک” یک اصطلاح تجاری است که کلاس جدیدی از لپ‌تاپ‌های اینتل را توصیف می‌کند و به گونه‌ای طراحی می‌شوند تا قیمتی زیر ۱۰۰۰دلار داشته باشند بدون اینکه کیفیت و عملکرد قربانی قیمت پایین شود. از طرف دیگر، نازک‌ بودن اولترابوک‌ها، می‌تواند کم شدن پورت‌ها را به دنبال داشته باشد و ممکن است بسیاری از تجهیزاتی که لپ‌تاپ‌های معمولی و گران قیمت دارند، اولترابوک‌ها نداشته باشند. مثلا DVD رایتر، پورت‌های USB متعدد، HDMI، پورت‌های اترنت یا هر پورت اضافی دیگر که شما انتظار دارید لپ‌تاپ‌های ویندوزی آن‌ها را داشته باشند.

اولترابوک‌ به درد چه کسانی می‌خورد؟
در حال حاضر، اولترابوک‌ها برای کسانی مناسب است که به دنبال یک لپ‌تاپ نازک و سبک با سیستم عامل ویندوز و قیمت مناسب می‌گردند. برخی از تولید کنندگان، سعی بر این دارند تا قیمت اولترابوک‌ها را زیر ۱۰۰۰ دلار نگه دارند. اگر شما شخصی هستید که می‌توانید قابل حمل بودن را فدای پورت‌ها کنید، و اگر به مک‌بوک علاقمندید ولی به یک لپ تاپ مبتنی بر ویندوز نیاز دارید، اولترابوک گزینه‌ی مناسبی برای شما می‌باشد. بد نیست بدانید اپل به شما اجازه می‌دهد بر روی مک‌بوک خود ویندوز نصب کنید ولی به خاطر آن، هیچ هزینه‌ای از محصولش کم نمی‌کند.

با این حال اگر شما به پورت‌های بیشتر یا ویژگی‌های دیگر مثلا نمایشگرها و کیبوردهای متفاوت  نیاز دارید، ارزشش را  دارد که نگاهی به اولترابوک‌های سامسونگ، Asus, HP, توشیبا، و لنوو بیاندازید. از طرف دیگر، لپ‌تاپ‌های ضخیم‌تر و سنگین‌تر با پورت‌های بیشتر و همان سخت‌افزار که تمرکز کمتری بر روی طراحی آن‌ها شده است، با همان قیمت قابل دسترس می‌باشند. با این توصیفات، جواب این سوال که “آیا اولترابوک برای من مناسب است یا خیر؟” را باید خودتان متناسب با نیازتان و کارهایی که قصد دارید انجام دهید بگویید. اگر دوست داشتید، در قسمت نظرات  این مطلب به ما و دیگر خوانندگان پیچ‌گوشتی بگویید آیا اولترا بوک به درد شما می‌خورد یا خیر؟ چرا؟

اولترابوک‌ها چقدر قیمت خواهند داشت؟
اکثر پردازنده‌های سندی‌بریج اینتل که در نسل کنونی اولترابوک‌ها عرضه می‌شوند تقریبا پر سرعت هستند و SSDها نیز عملگرهای جامد هستند. برخی از تجهیزات به گونه‌ای توسط تولید کننده به کار گرفته شده‌اند تا در هزینه صرفه‌جویی شود. اکثر اولترابوک‌ها مجهز به گرافیک داخلی اینتل هستند بنابراین نباید انتظار قدرت اجرای بازی‌های سه‌بعدی را داشته باشید. اکثر اولترابوک‌ها با رم ۴ گیگابایت عرضه می‌شوند که برای اکثر فعالیت‌ها مناسب به نظر می‌رسند ولی نه برای وقتی که شما قصد داشته باشید بارگذاری‌های ویدئویی یا تبدیل‌های صوتی با حجم بالا انجام دهید.

این‌گونه گفته می‌شود که اولترابوک‌های فعلی در بازار، دارای مشخصات نرمالی هستند. آن‌ها لپ‌تاپ‌هایی هستند که پاسخ‌گوی اکثر کارها، تفریحات و فعالیت‌های چندرسانه‌ای (مالتی‌مدیا) هستند. اگر شما زندگیتان آنلاین سپری می‌شود، اولترابوک برای شما بین قیمت، قابلیت حمل و عملکرد، نوعی تعادل برقرار می‌کند. البته همانطور که گفته شد، نمی‌توان آن را جایگزین کامپیوتر دسکتاپ کرد یا از آن به عنوان یک سیستم گیمینگ (بازی) حرفه‌ای استفاده کرد.

نتیجه، آیا من باید اولترابوک بخرم؟
اگر لپ‌تاپ‌های فعلی برای شما سنگین هستند و قصد دارید گجتی با قابلیت حمل بهتر و سبک‌تر داشته باشید، اولترابوک گزینه‌ی مناسبی برای خرید است. اگر شما مدام در حال سفرید و اکثر فعالیت‌های شما شامل تایپ کردن، نت‌گردی، جست‌وجو یا دیگر کارهای سبک است، خرید اولترابوک بسیار مقرون به صرفه خواهد بود. اگر قابلیت حمل و طراحی اصلا برای شما مهم نیستند، بهتر است پول بیشتری خرج کنید و لپ‌تاپی با مشخصات بهتر و سریع‌تر تهیه کنید.

البته من به شما توصیه می‌کنم که کمی صبر کنید تا ببینید امسال، چگونه نسل این گجت‌ها توسعه خواهند یافت و چه مدل‌های جدید‌تری در ماه‌های آینده وارد بازار خواهند شد و قیمت‌ها چگونه خواهند بود. خیلی از اولترابوک‌های در نمایشگاه CES 2012 مورد بررسی قرار گرفتند. بد نیست سرچی بکنید و در مورد آن‌ها اطلاعاتی کسب کنید. مدل‌هایی که به زودی عرضه خواهند شد، با پردازنده‌های بهتر، اجزاء سریع‌تر و صفحه نمایش بزرگ‌تر و حتی قیمت پایین‌تر ارائه می‌گردند.

فلش مموری ها راهی ارزان و ساده برای پشتیبان گیری از اطلاعات و جابجایی داده ها بین کامپیوترها هستند. اما از آنجایی که روزانه استفاده از پردازش ابری و اینترنت بیسیم گسترش پیدا می کند، فلش مموری ها آن استفاده گذشته خود را از دست می دهند. احتمالا شما هم الان در کشوی میزتان چند فلش مموری دارید که چندان مورد استفاده قرار نمی گیرند؟ اگر می خواهید نفس تازه ای به فلش مموری های خود بدهید، در پست امروز چند روش استفاده غیرمعمول اما مفید را بشما آموزش خواهیم داد ...

1. نصب توزیعی از لینوکس
اگر از استفاده کنندگان یا دوستداران لینوکس باشید می دانید که اغلب توزیع های لینوکس را می توان از طریق دیسک زنده یا Live CDs بدون نیاز به نصب کامل و تنها از طریق بوت از روی لوح فشرده اجرا کرد. در سال های اخیر این روند به سوی ساخت USB ها به جای CD ها رفته است. شما می توانید برنامه ها و توزیع لینوکس دلخواهتان را انتخاب کرده و آنها را دانلود و برروی فلش مموری خود انتقال دهید و از طریق آن به تست و یا نصب و ایجاد سیستم عامل لینوکس برروی کامپیوترتان اقدام کنید. این کار سریع تر و لذت بخش تر از نصب از طریق CD هاست. فلش مموری ها حجم بیشتری از اطلاعات را می توانند در خود جای دهند و برای نصب توزیع های حجیم بسیار مناسب می باشند.

2. بوت یک سیستم عامل پایدار
اگر چیزی بیش از یک سیستم عامل زنده برروی فلش مموری خودتان نیاز دارید تا تمامی تغییرات را برروی دیسک قابل حمل خود داشته باشید، می توانید چندین توزیع را مستقیما برروی فلش مموری خود نصب کنید. از این طریق می توانید سیستم عامل خودتان را برروی کامپیوتر دیگران بالا آورده و استفاده کنید، همچنین به اطلاعات و فایل هایی که ایجاد کرده اید بعلاوه برنامه هایی که برروی سیستم عاملتان نصب کرده اید دسترسی داشته باشید. Pen Drive Linux یکی از این گزینه هاست که می‌توانید از طریق آن به این کار اقدام کنید. هرچند اکنون بسیاری از توزیع های عمده مانند اوبونتو این امکان را به شما داده اند که سیستم عامل را برروی فلش مموری خود نصب و استفاده کنید.

3. اجرای نرم افزارهای قابل حمل
درباره نرم افزارهای قابل حمل بارها شنیده اید. برنامه هایی که بدون نیاز به نصب برروی سیستم عامل قابل اجرا می باشند. سایت Portable Apps به کاربران ویندوز این اجازه را می دهد که برنامه های مورد علاقه خودشان را بدون نیاز به نصب و بوت ویندوز خودشان اجرا نمایند. از دیگر سرویس هایی که به ارائه نرم افزارهای قابل حمل می پردازند می توان به Liber Key و Win Pen Pack اشاره کرد.

4. استفاده به عنوان رم
در مواردی که کامپیوتر شما سرعت نامناسبی به دلیل کمبود رم دارد و فلش یا فلش مموری هایی با فضای آزاد بسیاری در اطراف شما هست می توانید از این فلش مموری ها به عنوان رم کامپیوتر استفاده نمایید تا سرعت کامپیوتر شما تا حدودی افزایش یابد و در مدیریت نرم افزارها بهتر عمل کنید. مایکروسافت Ready Boost را برای اینکار فراهم آورده تا بتوانید فلش مموری خودتان را به عنوان رم به کامپیوتر اضافه کرده و از آن استفاده کنید.

5. پارتیشن بندی دیسک سخت
نصب نرم افزار Parted Magic برروی فلش مموری به شما این امکان را می دهد که از طریق USB درایو خود بتوانید به پارتیشن بندی و تغییر سایز پارتیشن ها بپردازید. پارتیشن بندی در حال اجرای سیستم عامل کار نسبتا خطرناکی است و ممکن است باعث ازبین رفتن برخی اطلاعات شما گردد اما پارتیشن بندی از طریق بوت و بدون اجرای سیستم عامل این ریسک را از بین خواهد برد. (البته همیشه باید مراقب اطلاعات در حین پارتیشن بندی بود و نمی توان احتمال از بین رفتن اطلاعات را صفر دانست)

6. بازی ها
نصب بازی برروی فلش مموری را نمی توان به عنوان نرم افزارهای قابل حمل یاد کرد، برخی از بازی ها را می توانید بر روی فلش مموری نصب کنید و بدون در نظر گرفتن خرابی سیستم عامل و ترس از دست دادن مراحل ذخیره شده بازی کنید. (به یاد داشته باشید که سیستم عامل ها باید یکی باشند) همه بازی ها این قابلیت را ندارند، یکی از بازی های موفق که این امکان را ارائه داده است Minecraft است.

7. فایل ها را امن و خصوصی نگه دارید
شما می توانید کل فلش مموری خودتان را به پارتیشنی رمزگذاری شده تبدیل کنید تا بتوانید فایل ها و اطلاعات مهم خودتان را درون آن بصورت امن نگهداری کنید. همچنین می توانید بر روی فایل هایتان رمزعبور گذاشته تا دسترسی به آنها تنها با وارد کردن رمزعبور امکان پذیر باشد.

8. رمزگذاری برای ورود به سیستم عامل
اگر فکر می کنید که رمز عبور گزینه امنی برای کامپیوترتان نیست و برای امن کردن بیشتر اسکنر بیومتریک نیز ندارید، نگران نباشید، گزینه های جایگزینی نیز وجود دارد. تنها کار مورد نیاز این است که فلش مموری خودتان را به کلید تبدیل کنید! با اینکار بدون اتصال فلش مموری شما به کامپیوتر امکان ورود به سیستم عامل وجود نخواهد داشت. اگر از ویندوز استفاده می کنید می توانید از predator استفاده کنید. البته این نرم افزار تنها راه تبدیل فلش مموری به کلید ویندوز نیست.

9. نجات کامپیوتر آلوده
این امکان نیز وجود دارد که بر روی فلش مموری آنتی ویروس نصب کنید تا از طریق آن ویروس ها، نرم افزارهای مخرب و تروجان ها را شناسایی و از بین ببرید. برای اینکار پیشنهاد ما استفاده از AVG یا Kaspersky است.

10. همگام سازی خودکاری فایل ها
احتمالا شما نیز مانند اغلب کاربران فایل ها را با کپی و پیست به فلش هاستان منتقل می کنید. Sync Toy و Sync Back SE دو نرم افزاری ویندوزی برای این کار هستند. Good Sync 2 Go هم برای سیستم عامل های مک قابل استفاده است.

نتیجه گیری
با اینکه استفاده از فلش مموری ها برای جابجایی اطلاعات به دلیل استفاده از اینترنت و پردازش های ابری کمتر شده است اما این قطعات، ابزاری فوق العاده برای بوت سیستم عامل های دلخواه، نصب آنها و همچنین تعمیر کامپیوتر می باشند. این ابزار هرساله با کاهش قیمت در برابر افزایش حجم ذخیره سازی ابزاری مناسب برای این فعالیت ها هستند.

چگونه به گونه ای ارزان و ایمن حسگر DSLR دوربین تان را تمیز کنید

چنانچه مدت زمانی دراز با دوربین DSLR (بازتاب عدسی تکی دیجیتال) تان عکس گرفتید، این رویداد حتمی است: گرد و غبار راهش را به سوی حسگر (سنسور) دوربین تان خواهد یافت و شروع به درهم آمیختگی تصاویر زیبایتان خواهد کرد. به خواندن ادامه دهید از آنجا که ما شما را به سوی یک فرایند چند مرحله ای برای بازگرداندن حسگر دوربین تان به درخششی در حد کارخانه ای هدایت خواهیم کرد.

چرا می خواهم این کار را بکنم؟
درون یک دوربین دیجیتال یک آهن ربا و جذب کننده گرد و غبار واقعی است. هر زمان که عدسی ها (لنز) را تعویض می کنید به گونه ای مؤثر ذرات گرد و غبار را دعوت می کنید تا درست به درون چرخی بزنند، به لطف الکترواستاتیک به درون قطعات قابل نقل و انتقال دوربین هجوم آورند، و به آینه، محفظه بدنه، و حسگر دوربین بچسبند.

در حالی که داشتن گرد و غبار در هر کجا درون بدنه دوربین چندان مطلوب نیست، اما تنها هنگامی به یک مزاحم واقعی تبدیل می شود که به حسگر بچسبد و در تصاویر تان نمایان گردد.

هنگامی که گرد و غبار روی حسگر تان باشد به ندرت حرکت می کند؛ تنها روش برای دور کردن نقاط خاکستری و لکه های سیاه از تصاویر آینده تان، تمیز کردن حسگر است. بیشتر مردم از فکر انجام چنین کاری کاملا به وحشت می افتند، بر این باورند که حسگر آنقدر حساس و ظریف است که لمس آن، تنها نابودی آن را در پی خواهد داشت.

ما به شما اطمینان می دهیم که تمیز کردن حسگر دوربین تان نه تنها آسان و تقریبا به طور کامل عاری از خطر است (البته، هنگامی که با شکیبایی و با ابزار مناسب انجام شود)، بلکه کاملا اقتصادی و مقرون به صرفه است.

یک تمیز کردن و پاکسازی حرفه ای معمول در کارخانه یا در فروشگاه مجاز معمولا حدود ۷۵ دلار (افزون بر ۲۵ دلار اضافی یا هزینه های حمل و نقل چنانچه مجبور به ارسال آن شوید) برایتان هزینه دارد. ۱۰۰ – ۷۵ دلار، لوازم و امکاناتی را برایتان فراهم خواهد ساخت تا بتوانید به صورت روزمره و کاملا پایدار دوربین دیجیتال تان را برای سال ها پیش از فراهم نمودن دوباره آنها تمیز کنید.

در طی طول عمر دوربین، شما خود با انجام عمل نظافت و پاکسازی، به اندازه کافی در هزینه ها صرفه جویی خواهید کرد به طوری که با این پس انداز و صرفه جویی به گونه ای کارآمد می توانید دوربینی خریداری نمایید.

به چه چیزی نیاز دارم؟
آموزش های زیر به بخش هایی تقسیم می شوند که با فنون پاکسازی کمتر پرخطر یا کمتر بی باکانه (بدون هیچ گونه تماسی با حسگر) شروع می شود و به سوی فنون متهورانه تر (تماس خشک و تر با حسگر) پیش می رود. پیشنهاد می کنیم که تمامی ابزارها را یکباره بخرید، بنابراین برای دنبال نمودن و همراهی با آموزش ها در صورت لزوم (بسته به اینکه چقدر حسگر تان کثیف است) آماده خواهید بود.

• 1 ذره بین حسگر LED درخشان (LED-illuminated Sensor Loupe) (حدود ۴۰ دلار)
• 1 دمنده هوای موشکی Giottos (Giottos Rocket Air Blaster) (حدود ۸ دلار)
• 1 برس تمیز کننده حسگر DSLR الکترواستاتیک (حدود ۲۸ دلار)
• 1 بسته سنبه های حسگر (Sensor Swab Kit) (حدود ۱۸ دلار)

پیش از ادامه، می بایست بر یک ریزه کاری بسیار مهم تأکید کنیم. شما می بایست خریدتان را بر اساس نوع دوربینی که دارید تنظیم نمایید. ما یک دوربین Nikon D80 که دارای حسگر به نسبت استاندارد در اندازه APS-C همانند بسیاری از DSLR های مصرف کننده است را تمیز خواهیم کرد. چنانچه شما دوربینی با حسگری تمام فریم (همچون Nikon D600 یا Canon EOS 6D) را تمیز می کنید، به خرید قلمو یا برس الکترواستاتیک بزرگتر و بسته یا کیت سمبه مناسب برای یک حسگر تمام فریم نیاز خواهید داشت.

یک هشدار مهم پیش از آنکه ادامه دهیم: ابزار درست و مناسب را خریداری کنید. بزرگترین خطری که در تمیز کردن دوربین تان متقبل می شوید این نیست که با فنون و ابزارهای مناسب به آن صدمه می زنید (شیشه فیلتری که در پیرامون حسگر می گذارند بسیار بادوام و پایدار است)، بلکه با ابزارهای نامناسب به آن آسیب خواهید رساند.

شما نبایست از هوای آماده یا کنسرو شده بجای دمنده یا تلمبه هوای موشکی که توصیه کردیم استفاده کنید. شما حسگرتان را با تمامی مواد روغنی و پیشرانه های کثیف موجود در قوطی هوای فشرده می پوشانید، و نتیجه این آشفتگی، رنج و تقلا در هنگام تمیز کردن و پاکسازی خواهد بود.

دمنده یا تلمبه هوای موشکی که توصیه کردیم به طور ویژه برای تمیز کردن لوازم الکترونیکی طراحی شده است و دارای پالایه (فیلتر) بر روی ورودی هوا است به طوری که شما هوای تمیز و بدون آلودگی را به بیرون از دهانه می دمید.

در همین راستا، شما نمی توانید هرگونه قلموی هنری قدیمی را برداشته و شروع به تمیز کردن حسگر تان کنید. قلمو یا برسی که ما توصیه می کنیم (و دیگر قلمو هایی همانند این، برای پاکسازی حسگر DSLR طراحی شده اند) به طور ویژه ای طراحی شده تا خالص، و بدون پوشش باشند و برای لمس سطح حسگر در نظر گرفته شده اند.

چنین چیزی در مورد سمبه های حسگر و مایع تمیز کننده نیز صدق می کند. شما نمی توانید تنها یک جعبه گوش پاک کن و یک بطری الکل تقریبی از فروشگاه بگیرید و به همان اثر و نتیجه دست یابید. سمبه ها و مایع تمیز کننده به طور ویژه ای تولید می شوند که تا آنجا که ممکن است عاری از آلودگی باشند، پس، آلاینده ها و ناخالصی های اضافی و زائد موجود روی حسگر را بزدایند.

به بیانی دیگر، خوب است که قلموی حسگر ۳۰ دلاری را بجای قلموی حسگر ۱۰۰ دلاری برای خرید برگزینیم، اما به آزمایش این کار با قلموی هنری ۲ دلاری که اتفاق می افتد که بسیار به قلموی حسگری که توصیه کردیم شبیه باشد حتا فکر هم نکنید.

گرفتن یک عکس مرجع

نخستین گام در فرایند پاکسازی و تمیز کردن، گرفتن یک عکس مرجع ساده است برای اینکه ببینید که چگونه گرد و غبار روی حسگر بر روی تصاویر تان اثر می گذارد.

زدودن تمامی ذرات گرد و غبار دشوار است هنگامی که یک عکس عادی و معمولی می گیرید، از آنجا که توزیع و پخش طبیعی نور و عناصر تاریکی در یک عکس عادی (سایه ها، پوشاک، بافت مو، و غیره) تمام چیزها به جز عیوب و نقایص به شدت آشکار را پنهان خواهد ساخت.

بهترین شیوه برای دیدن گرد و غبار حسگر از طریق عکس مرجع، گرفتن عکسی از پس زمینه خنثی و بیرنگ (همچون یک دیوار سفید یا خاکستری روشن یا آسمان آبی در یک روز کاملا صاف و روشن) است با دیافرگم عدسی (لنز) فشرده و تنگ بسته شده تا آنجا که عدسی تان اجازه خواهد داد.

این بدین معنا است که شما می خواهید دوربین را به حالت اولویت دیافراگم تنظیم کرده و شماره دیافراگم را تا آنجا که می شود بالا تر تنظیم کنید (از آموزش عمق زمینه مان یاد می گیرید که هرچه شماره f بالاتر، باز شدن فیزیکی دیافراگم کوچکتر و کمتر است). چنانچه بتوانید به f/22 یا بالاتر برسانید، ایده آل و مطلوب خواهد بود.

حتی مطلوب تر خواهد بود که از یک عدسی سوراخ سوزنی (pinhole) استفاده شود، از آنجا که عدسی های سوراخ سوزنی به طور عادی از شماره های f که از f/100 فراتر می رود برخوردارند. دلیلی که می خواهیم تا آنجا که ممکن است از یک دیافراگم کوچک استفاده کنیم آن است که دیافراگم عدسی کوچکتر موجب رسیدن و برخورد نور مستقیم بیشتر به حسگر می شود (و بنابراین موجب می ‘گردد هر یک از اجزاء گرد و غبار، سایه سخت و شدید تری را روی سطح حسگر بیفکند).

یکی از اجزاء گرد و غبار که به طور آشکاری در f/2 برجسته و قابل توجه است همانند سوراخ سوخته ای درست درون تصویر در +f/22 به نظر می رسد.

چنانچه نیازی به استفاده از زمان پرتودهی (exposure) طولانی تر برای گرفتن عکسی خوب و روشن ندارید نگران نباشید. اگر پس زمینه در کانون (focus) باشد اهمیتی نمی دهیم (و در واقع ترجیح می دهیم که کاملا تیز نباشد). جزئیات گرد و غبار، که به طور پیش فرض از نظر فیزیکی به حسگر چسبیده است، آشکار و واضح خواهند ماند.

هنگامی که عکس گرفتید، با آسودگی در برنامه ویرایش تصویری مورد علاقه تان روشنایی/ سایه روشن (کنتراست) را تنظیم کنید. هرچه جزئیات گرد و غبار تاریک تر باشد، در عکس مرجع تان بهتر آشکار و نمایان می شود.

بزرگنمایی را به درون (zoom in) تصویر انجام دهید و واقعا به تصویر مرجع نگاه کنید. تصویری که ما در شروع این بخش داریم یک تصویر تمام قاب (فریم) است که به اندازه بسیار کوچکتری کاهش یافته است (حتا آن وقت هم می توانید ببینید که این حسگر دوربین که به سختی کار کرده چقدر کثیف است). بگذارید به درون میانه بالاتر قاب بزرگنمایی را انجام دهیم:

شما می توانید قطعات واقعا بزرگ و نامنظم گرد و غبار (همانند همان قطعه سیاه بزرگ در بالا) را ببینید. آن ذرات گرد و غباری که احتمالا بزرگ هستند با چشم غیر مسلح با نگاه به درون دوربین، آشکار و قابل دیدن هستند.

هرچند، ذرات کوچکتر که تنها سایه های کمی مدور را بجا می گذارند، به طور مبهم همانند سلول های خون به نظر می رسند، ذرات ریزی هستند که می بایست با دقت آنها را تمیز کنیم تا از میان بروند (و بعدا یک یا دو عکس مرجع را مورد بازبینی قرار می دهیم تا در واقع از حذف آنها مطمئن شویم).

آماده سازی برای تمیز کردن و پاکسازی ابتدایی
پیش از آنکه مشغول به کار باز کردن دوربین شویم، تعدادی مراحل ابتدایی مهم وجود دارند که می بایست انجام دهیم تا فرایند تمیز کردن ایمن، کارآمد، و بدون شکست و ناکامی صورت گیرد.

باتری دوربین را به طور کامل شارژ کنید. بیشتر دوربین های دیجیتال به شما اجازه نخواهند داد تا مراحل لازم برای تمیز کردن دستی را انجام دهید (همچون قفل کردن آینه بازتاب در موقعیت رو به بالا) مگر آنکه دوربین به خوبی شارژ شده باشد.

سطح بیرونی دوربین تان را تمیز کنید. چنانچه بدنه دوربین تان غبارآلود/ کرک آلود/ کثیف باشد پس فرصت برجسته ای برای گرد و غبار و آلودگی به وجود می آید تا در حالی که روی دوربین تمیز کار می کنید، آنها را وارد سازید. شاید این به شدت ابتدایی به نظر برسد، اما لحظه ای را برای غبار روبی بدنه دوربین اختصاص دهید. متوجه شدیم که یک یا دو گوش پاک کنی که با نوک زبان یا یک قطره الکل سایش (rubbing alcohol) مرطوب شده، ابزاری عالی برای از میان بردن گرد و غبار و کُرک از تمامی پیچ و خم ها و شکاف های پیرامون بدنه دوربین است.

فضای کار تان را تمیز کنید. اینک که بدنه دوربین تان را تمیز کردید، فضای کار تان را نیز تمیز و پاکیزه سازید. باز هم، یک توصیه ابتدایی به نظر می رسد، اما چنانچه در حال کار پشت میز کار تان با یک پایه یا میز نمایشگر (مونیتور) غبارآلود و صفحه کلید کثیف و آشفته باشید، تنها دارید از آن آشغال ها و کثیفی ها می خواهید که به درون دوربین تان، و قلموهای پاکسازی تان مهاجرت کنند، یا به عبارتی دیگر به جایی می آیند که به آن تعلقی ندارند.

تمیز کردن و پاکسازی بدون تماس با حسگر

دو مرحله اساسی وجود دارند تا فرایند تمیز کردن بدون هر گونه تماس با حسگر انجام شود: به کار گرفتن سیستم کاهش گرد و غبار و استفاده از دمنده.

چنانچه دوربین تان دارای سیستم کاهش گرد و غبار است، هم اکنون آن را بکار گیرید. تمام دوربین ها از سیستم کاهش گرد و غبار برخوردار نیستند (به عنوان نمونه، Nikon D80 که ما برای این آموزش مورد استفاده قرار می دهیم، این قابلیت را ندارد)، اما اگر دوربین تان چنین سیستمی دارد، ارزش استفاده کردن را دارد.

 سئو فروشگاه اینترنتی

شکی نیست که رتبه بالاتر در گوگل برای یک فروشگاه اینترنتی حیاتی است. اگر شما نتوانید کاربران گوگل را به کلیک کردن روی لینک سایت خود ترغیب کنید، فروش سایت شما به شدت افت خواهد کرد.

با پروا به تغییراتی که در گوگل مشاهده می‌شود دیگر به دست آوردن رتبه در صفحه اول کافی نیست، سایت شما باید رتبه نخست گوگل را از آن خویش کند لغایت بتواند بیشترین کاربر را به سمت سایت جذب نماید. هر چه رتبه سایت شما در گوگل بهتر باشد، کلیک اکثریت نیز گرفتن خواهید کرد و افزایش شدامد سایت در یک فروشگاه اینترنتی به‌راحتی می‌تواند نرخ فروش سایت شما را افزایش دهد.

برای بازایابی کالاهای یک فروشگاه اینترنتی راهکارهای مختلفی هستی دارد و سئو کردن سایت یکی از موثرترین روش‌های بازاریابی برای خود سایت و محصولات ارائه شده در آن است.

بخش اول: پژوهش کلمات کلیدی

قبل از آنکه سئو سایت را ابتدا کنید و حتی پیش از آنکه محتوای سایت را وارد کنید باید پژوهش واژه ها کلیدی را انجام دهید. افزایش سئو سایت شما ممکن است کالای خویش را با سرشناس بشناسید که برای کاربران ناآشنا باشد. مثلاً فروش ماهی سالمون توسط کاربران به‌صورت فروش ماهی قزل آلا یا فروش ماهی قزل جستجو خواهد شد. پس پیش از ورود اطلاعات به سایت مطمئن شوید که کاربران از چه کلید واژه‌ای برای کالا و خدمات شما بهره‌گیری می‌کنند.

تحقیق کلمات کلیدی برای یک فروشگاه اینترنتی دربرگیرنده یافتن واژه پسندیده برای کالاهای فروشگاه، دسته‌بندی اصلی کالاها، دسته‌بندی فرعی کالاها، یافتن واژه ها کلیدی برای خدمات فروشگاه مثل فروش کالای دست دوم، ارسال مجانی کالا به خانه و .... می‌شود.

در مرحله تحقیق واژه ها کلیدی شما باید لیستی از واژه ها کلیدی اصلی، واژه ها کلیدی طولانی Longtail و کلمات کلیدی LSI را جاسازی و به این واژه ها براساس سختی کلمه و میزان جستجو بدست کاربران رتبه‌ای بدهید.

مطالب مرتبط: معرفی سایت های جمع آوری کلمات کلیدی

بخش دوم: تحلیل رقبا

تحلیل رقبا گرد از مهم‌ترین عوامل در سئو فروشگاه اینترنتی است. شما تمام موارد سئو را رعایت می‌کنید و رتبه خوبی نیز در گوگل بدست می‌آورید اما بدون تحلیل رقبا نمی‌توانید از رقبای اصلی خویش پیش افتاده و آنها را پشت سر بگذارید و رتبه نخست گوگل را از آن خویش کنید.

در تحلیل رقبا شما باید موارد بسیاری را مثل کلمات کلیدی کاربرد شده توسط رقبا، شمار بک لینک دریافتی، گونه بک لینک دریافتی (کلمه کلیدی، واژه کلیدی طولانی، واژه ها عمومی و ...) سایت‌های ارائه‌دهنده بک لینک (تعداد لینک خروجی، میزان وابستگی محتوای سایت با سایت رقیب و ...) را تحلیل و بر اساس این تحلیل‌ها برنامه و راهبرد خویش را برای پیش افتادن از رقبا تنظیم کنید.

برای تحلیل رقبا می‌توان از ابزارهای رایگانی همانند گوگل و Keyword planner یا گوگل ترندز google trends استفاده کرد.

هنگام تحلیل سایت رقبا به این موارد پروا گزیده تر داشته باشید:

• اسم گونه ها در سایت (عنوان صفحه)

• دسته بندی محصولات

• محصولاتی که به عنوان محصولات برتر معرفی می‌شوند.

• محصولاتی که با محصولات اصلی سایت پیوسته بوده و به عنوان کالای جانبی در سایت عرضه شده‌اند.

در فهرست سیستم به دنبال یک ورودی همانند “کاهش گرد و غبار” (Dust Reduction) یا “حذف گرد و غبار” (Dust Removal) بگردید. اگرچه هر تولید کننده ای شیوه اندکی متفاوت را بکار می بندد، اندیشه و ایده کلی آن است که سیستم کاهش گرد و غبار پالایه (فیلتر) شیشه ای محافظ روی حسگر دوربین را با سرعت بسیار بالا می لرزاند، که این موجب می شود ذرات گرد و غبار تکان بخورند. این یک سیستم کامل نیست، اما چنانچه دوربین تان از آن پشتیبانی می کند، به هرجهت از آن استفاده کنید.

آینه را قفل کنید. دوربین های DSLR همانند دوربین های SLR که از آنها ناشی شده اند، از یک سیستم آینه استفاده می کنند که به شما اجازه می دهد تا تصاویر تان را از طریق عدسی واقعی قاب بندی کنید. هنگامی که دوربین در فرایند گرفتن عکس به طور فعال درگیر نباشد، می توانید از طریق عدسی چشمی ببینید و یک سیستم آینه ای آنچه را که فیلم/ حسگر از طریق عدسی ها خواهد دید را به شما نشان می دهد.

هنگامی که عکسی می گیرید آینه به بالا می پرد و نور بجای آنکه به روی آینه یا به بالا به چشم تان بتابد بر روی فیلم/ حسگر می تابد.

به منظور تمیز کردن حسگر، می بایست آینه را از مسیر خارج کنیم. به فهرست سیستم دوربین تان بروید و به دنبال ورودی همانند “قفل کردن آینه” (Mirror Lockup) یا “تمیز کردن حسگر” (Sensor Cleaning) بگردید. بیشتر دوربین ها به شما راهنمایی و آموزش های اضافی ارائه خواهند داد همانند دکمه شاتر را بفشارید تا آینه قفل شود و هنگامی که کارتان به اتمام رسید آن را پایین بکشید. ما قصد داریم تا هم اکنون آینه مان را قفل کنیم.

با ذره بین، حسگر را بررسی نمایید. هنگامی که آینه قفل شد، عدسی را بردارید. با آینه خارج شده از مسیر، شما قادر به دیدن حسگر خواهید بود. اینک زمان مناسبی برای بررسی آن با ذره بین حسگر است:

به خاطر بسپارید که عدسی، یک تصویر وارونه تولید می کند که دوربین سپس آن را برای ما برمی گرداند، به پایین حسگر در تصویر بالا نگاه کنید. آن قطعه سپید کاملا آشکار گرد و غبار، نقطه سیاه بزرگی است که در قسمت میانه بالایی تصویر مرجع نخست ما نمایان شد.

با دمنده یا تلمبه هوا به گرد و غبار بدمید. پس از بررسی حسگر، با دقت دوربین را بردارید و آن را وارونه کنید. دوربین را محکم در یک دست نگهدارید به طوری که روزنه بدنه دوربین رو به سمت زمین باشد. دمنده هوا را در دست دیگرتان بگیرید و با شدت هوا را پیرامون محفظه دوربین و به حسگر بدمید. در حقیقت تنها راهی که در این قسمت از آموزش به خرابی منتهی می شود آن است که یا دوربین تان را بیندازید یا دهانه دمنده هوا را به حسگر دوربین بکوبید. تا زمانی که مراقب باشید و دوربین را محکم نگهدارید و دهانه را به حسگر نکوبید همه چیز خوب پیش خواهد رفت. بدمید و بگذارید تا گرد و غبار را به پایین و به بیرون از بدنه دوربین براند.

بیایید تا دوباره با ذره بین، حسگر را بررسی کنیم:

حتا اگر ذربین x10 نتواند هر ذره از گرد و غبار روی حسگر را به ما نشان دهد، کاملا آشکار است که بزرگترین ذرات گرد و غبار به طور کامل از میان رفته اند. به عنوان مثال، آن اسب هیولای درشت گرد و غبار که به لبه قاب (فریم) آویزان بود، مدت ها است از میان رفته است.

ما قصد داریم تا عدسی را به جای خود برگردانیم و عکس مرجع دیگری بگیریم. شما مجبور نیستید تا در میان هر مرحله، عکس های مرجع بگیرید (شما می توانید از شیوه نخست تا آخر یکسره تمیزکاری را انجام دهید)، اما ما هر مرحله را مستند می کنیم تا به شما تغییرات عمده و کوچک بر روی حسگر در میان روش ها را نشان دهیم.

در مقایسه با تصویر نخست مان، این یک تفاوت قابل توجه است. بله، هنوز هم برخی نقاط تار و مبهم و چند لکه تاریک به درستی وجود دارند؛ اما در همان هنگام دمیدن هوا به حسگر، حواستان به آشغال های واقعا بزرگ باشد. بیایید نگاهی به نمای نزدیک قاب بالایی به همان لکه ای که آخرین بار دیدیم بیندازیم:

بسیار شگفت انگیز است. خوب است که بزرگنمایی را به درون تصویر انجام دهیم، مانند این است که پروانه ها سوراخ هایی را در آن ایجاد کرده باشند.

اینک که تمیز کردن را بدون تماس انجام دادیم، بیایید جلوتر رفته و به تمیز کردن خشک سطح، با قلموی الکترواستاتیک بپردازیم.

تمیز کردن و پاکسازی خشک حسگر DSLR تان
در بخش پیشین آموزش، از هوای تصفیه شده برای دمیدن به ذرات سرگردان و بزرگ گرد و غبار از روی شیشه حسگر استفاده کردیم. اینک قصد داریم تا از یک قلمو یا برس الکترواستاتیک برای برداشتن حتا چیزهای بیشتر از روی شیشه استفاده کنیم.

پیش از ادامه، تنها یک هشدار و توجه واقعا بزرگ برای این قسمت از آموزش وجود دارد. در هنگام استفاده از قلموی حسگر، هدف تان به طور کامل کار کردن روی حسگر و لمس نکردن و دست نزدن به منطقه پیرامون در دوربین باشد. برخی بخش های درون محفظه دارای روغن روان کننده/ گریس رویشان هستند (یک مقدار بسیار کوچک، اما باز هم وجود دارد) و آغشته کردن شیشه حسگر بدان آسان است.

این پایان جهان نیست (و به هرجهت دوربین تان را خراب نخواهد کرد)، اما بعدا تمیز کردن آن با استفاده از سمبه ها رنج و زحمت بزرگی در پی دارد. با شکیبایی و با آرامش و کنترل کار کنید تا از کثیف کاری و آشفتگی اجتناب نمایید. تا زمانی که مراقب باشید که جهت قلمو به سمت حسگر باشد و از لمس دیواره های محفظه پرهیز کنید، نمی بایست به هیچ وجه مشکلی داشته باشید.

درست همانند بخش پیشین، نیاز به قفل کردن آینه و خارج کردن عدسی برای دسترسی به حسگر داریم.

آماده کردن قلمو. قلمو خود شارژ است؛ هنگامی که موها به یگدیگر ساییده می شوند، شارژ ساکن لازم برای بلند کردن گرد و غبار از روی حسگر را تولید می کنند. برای شارژ آن، دمنده هوا را با شدت برای برهم زدن موها مورد استفاده قرار دهید. روی آن ندمید یا به موها دست نزنید! چنانچه روی آن بدمید، یا به آن دست بزنید، در این صورت با آشفته کردن موها، روغن و آلاینده ها را منتقل خواهید کرد. قلمو، یکبار که از لوله نگهدارنده اش خارج شد، نباید هیچ چیز به غیر از حسگر دوربین را لمس کند.

تمیز کردن حسگر با قلمو. با دمنده، قلمو را شارژ کنید و با دقت روی حسگر پایین بیاورید در حالی که از یک طرف حسگر به طرف دیگر آن در یک حرکت واحد آن را حرکت می دهید.

قلمو را از محفظه خارج سازید. مهم است که قلمو را با ملایمت به اطراف نکشید انگار که در حال نقطه کاری با رنگ یا کشیدن آن به اطرف هستید؛ هر زمان که از قلمو استفاده می کنید بعد از نخستین تماس، شارژ از بین می رود پس بدون تردید در یک حرکت، تمیزکاری را انجام دهید و سپس قلمو را از محفظه خارج سازید.

دوباره به موها بدمید تا آت و آشغال هایی را که برداشته را از روی آن بلند کرده و دوباره آن را شارژ کند. این فرایند را تکرار کنید، و حسگر را با ذره بین حسگر بررسی کرده تا هرگونه تغییر در ذرات آشکار گرد و غبار را کشف کنید.

با آسودگی، همراه با استفاده از دمنده هوا برای شارژ دوباره قلمو، اندکی دمیدن هوا به محفظه را با آن ادغام سازید. بسیاری از اوقات، قلموی حسگر ذرات گرد و غباری که ممکن است با آن حرکت (یا حرکت بعدی) به دام نیفتند را سست و کم خواهد کرد.

چنانچه پس از اجرای چندین حرکت روی حسگر، نتوانید هرگونه گرد و غبار آشکاری را با ذره بین حسگر ببینید (یا آن گرد و غبار آشکار با وجود چندین بار تلاش با قلمو و دمنده هوا از حرکت سرباز می زنند)، زمان آن است که عکس مرجع دیگری بگیرید. ما دو جزء بسیار کوچک را با ذره بین حسگر مان دیدیم، اما هیچ روشی وجود ندارد که بگوییم آیا آنها در واقع بدون گرفتن یک عکس مرجع در تصاویر نمایان خواهند شد یا خیر.

بدیهی است، این یک قاب دوربین کامل (تمام فریم) است که به تصویر کوچکی کاهش یافته است، اما روشن است که در اصل، وضعیت حسگر از زمانی که شروع کردیم تمیز تر است. بیایید بزرگنمایی را به درون همان بخشی که در تمام مدت در حال نگاه کردن به آن بودیم انجام دهیم تا ببینیم چه چیزی پیدا می کنیم:

برخلاف دو تصویر نمای نزدیک پیشین که گرد و غبار به شدت آشکار بود، اینک احساس می کنیم که مجبور به ارائه پیکان های مرجع هستیم. آن دو جزء کوچک، تنها گرد و غبار آشکاری که توانستیم پس از استفاده از قلموی الکترواستاتیک از طریق ذره بین حسگر بیابیم، تمام آن بقایای توده عظیم آشغال و کثیفی هایی هستند که روی حسگر D80 مان بود.

این یک نکته در فرایند تمیز کردن و نظافت است جایی که ممکن است، بر اساس نتایج عکس مرجع، تصمیم بگیرید که کار تمام شده است اگر که هیچ یا نزدیک به هیچ گرد و غبار آشکاری در عکس تان نباشد.

از آنجا که ما کمال گرا هستیم، قصد داریم پیش رفته و این فرایند را با یک تمیز کاری مرطوب به منظور در هم شکستن آخرین ریزه های گرد و غبار به پایان رسانیم.

تمیز کردن و پاکسازی مرطوب حسگر DSLR تان

تمیز کردن و پاکسازی مرطوب دقیقا همان چیزی است که به نظر می رسد: استفاده از مایع برای تمیز کردن سطح حسگر دوربین تان. در اینجا چند قانون برای این کار وجود دارد (و بسیار شبیه همان هشدارهای آغازین آموزش خواهند بود): تنها از سمبه ها و مایع تمیز کننده طراحی شده و اختصاص یافته برای حسگر های دوربین استفاده کنید، و نه چیز دیگر. ما نمی خواهیم دوربین را شستشو دهیم، می خواهیم آن را به گونه ای مؤثر ولی کاملا مرطوب، پاک کنیم.

لوازم تان را آماده سازید. چنانچه یک بسته یا کیت به همراه هر دو نرمه یا پد تمیز کننده عدسی و سمبه های حسگر را خریداری کرده اید، حواستان باشد که از سمبه های حسگر برای این بخش از آموزش استفاده کنید. سمبه های حسگر، همان گونه که در تصویر بالا دیده می شوند، همانند ماله های پلاستیکی بسیار کوچک پیچیده شده در پارچه تمیز کننده ویژه ای هستند.

سمبه را نمدار کنید. یک سمبه حسگر را از کیف محافظش بیرون بیاورید. یک یا دو قطره از مایع تمیز کننده را به سمبه بچکانید. شما تنها مایع کافی برای تر کردن پارچه می خواهید، اما نه به آن اندازه که به درون دوربین بچکد. چنانچه بیش از اندازه استفاده کردید، تنها حدود بیست ثانیه صبر کنید؛ مایع تمیز کننده الکل بسیار خالص و با اشباع بالا است، بنابراین به سرعت تبخیر می شود.

با سمبه حسگر را جارو کنید. با بکار بردن همان نوع شکیبایی و حرکت پیوسته و یکنواخت در هنگام استفاده از قلموی حسگر، از یک سمت حسگر به سمت دیگر با فشاری ثابت جارو کنید. نیازی به تکان تکان و جنباندن سمبه ندارید؛ سمبه حسگر دقیقا به اندازه پهنای حسگر است.

سمبه را از محفظه خارج کنید، آن را به سمت تمیز بچرخانید، و حرکت را در جهت مخالف تکرار کنید. به بیانی دیگر، چنانچه از چپ به راست به سمت A رفتید، از راست به چپ به سمت B بروید.

یکبار که از هر دو سمت آن استفاده کردید سمبه را دوباره بکار نبرید. سمبه را دور بیندازید و این فرایند را در صورت لزوم با سمبه های اضافی تکرار کنید. (چنانچه در تلاش هستید تا در مورد لوازم و تجهیزات، نه لزوما وقت تان اقتصادی عمل کنید، می توانید در بین دوره های جارو کردن با سمبه، عکس های مرجع بگیرید.)

بیاید نگاهی به عکس مرجعی که پس از نخستین جارو کردن گرفتیم، بیندازیم:

با این همه ما قصد نداریم که یک تصویر تمام فریم به شما نشان دهیم، اما بجای آن می خواهیم مستقیم به سراغ بزرگنمایی آن برویم. چرا؟ چون چیزی برای دیدن وجود ندارد! پس از دمیدن، برس کشیدن، و سرانجام جارو کردن حسگر، هیچ نقطه قابل مشاهده ای از گرد و غبار روی کل حسگر وجود ندارد.

نه تنها حسگر از طریق ذره بین حسگر کاملا درخشان به نظر می رسد، بلکه عکس مرجع ثابت می کند که به اندازه همان روزی که تولید شد تمیز است (اگر که تمیز تر نباشد).

این تمام کاری بود که باید انجام می دادید! اگرچه تمیز کردن حسگر دوربین DSLR تان یک کار بسیار تهدید آمیز و ترسناک به نظر می آید با این تصور که شاید به طور قطع به اشک ریختن و خرید یک دوربین جدید خاتمه یابد، اما در حقیقت جزئی از تعمیر و نگهداری روزمره آسان و ایمن به شمار می رود. هزینه ما برای تمام لوازم و تجهیزات از هزینه حمل و نقل دوربین مان به نیکون برای یک تمیز کردن حرفه ای کمتر بوده است و لوازمی همانند ذره بین و قلموی حسگر تمام طول عمر دوربین و فراتر از آن دوام خواهند آورد.

نتایج یک تحقیق در میان گروهی از دارندگان دوربین های دیجیتال نشان داده است که اکثریت این افراد از حالت اتوماتیک دوربین هایشان استفاده می کنند و حتی تعداد زیادی از آن ها نمی دانستند که دوربین حالتی به غیر از حالت اتوماتیک دارد!

این واقعیت نسبتا تلخی ست که این روزها جامعه عکاسان با آن رو به روست،بسیاری از افراد صرف داشتن یک دوربین دیجیتال خود را عکاس معرفی می کنند و گمان می کنند با استفاده از حالت اتوماتیک می توان تمام مشکلات را حل نمود و این حالت  پاسخگوی تمام نیاز هایشان خواهد بود.

اما حقیقت ماجرا چیز دیگری ست که بسیار متفاوت از این عقیده و عمل این عده ی کثیر است.آن چه می تواند یک عکاس حرفه ای را از یک عکاس آماتور تمییز دهد قطعا استفاده از همین حالت های پیشفرض دوربین های دیجیتال است.

یک عکاس حرفه ای به هیچ وجه نیاز و جبری برای استفاده از حالت پیشفرض ندارد بلکه می تواند از حالت تمام دستی دوربین استفاده نماید و در کوتاه ترین زمان ممکن به نتیجه ی مطلوب برسد.البته نباید فراموش کرد این حالات پیشفرض که محبوب ترین آن ها حالت اتوماتیک است برای عکاسان آماتور واقعا کارآمد است و وجود این تنظیمات پیشفرض در دوربین ضروری ست.زیرا بسیاری از افراد بنا بر دلایل مختلف قادر به کار حرفه ای با دوربین عکاسی نیستند و یا علاقه به عکاسی حرفه ای ندارند.در این مطلب سعی بنده بر این است که تمام حالات پیشفرض دوربین های دیجیتال را به شکل کامل برای شما شرح دهم.

حالات پیشفرض دوربین های دیجیتال

اولین و محبوب ترین حالت،حالت اتوماتیک:
به نظر من اصلا نیازی به شرح و توضیح این حالت نیست (بنظر می رسد اکثر دارنده گان دوربین های دیجیتال از آن استفاده می کنند).وقتی شما دوربین را در حالت اتوماتیک قرار می دهید یعنی قضاوت را بر عهده ی دوربین تان می گذارید.در این حالت دوربین با توجه به داده هایی که دریافت می کند سعی می کند بهترین تنظیمات اعم از سرعت شاتر،دیافراگم،ایزو،تراز سفیدی، فکوس،فلاش و… را اعمال کند.

بعضی از دوربین ها این اجازه را به شما می دهند که در حالت اتوماتیک بتوانید از فلاش استفاده نکنید و بعضی دیگر هم همچین امکانی ندارند و اگر دوربین تشخیص دهد که باید از فلاش استفاده شود شما نمی توانید مانع از آن شوید.این حالت در بسیاری از موقعیت ها و وضعیت های عکاسی نتایج قابل قبولی به شما ارائه می دهد و به همین دلیل محبوب ترین حالت پیشفرض دوربین های دیجیتال به شمار می رود.

اما همواره به یاد داشته باشید که در این حالت شما اطلاعاتی از محیط و شرایطی که در آن قرار دارید به دوربین نمی دهید و خود دوربین اطلاعات را از محیط دریافت می کند،به همین دلیل دوربین مجبور است با توجه به داده هایی که در اختیار دارد حدس بزند که شما چه عکسی و چه نتیجه ای را انتظار دارید و به همین دلیل طبیعتا این احتمال وجود دارد که دوربین اطلاعات را ناقص دریافت کند و یا حدسی که در رابطه با سلیقه و هدف مد نظر شما می زند اشتباه باشد و این حالت نتواند کارایی مناسبی داشته باشد.

قابل ذکر است در بعضی از شرایط حالات دیگر پیشفرض می توانند کارآمد تر و بهتر از حالت اتوماتیک عمل کنند و سطح بیشتری انتظارات شما را برآورده سازند.

حالت پرتره:

آیکن حالت پرتره
وقتی شما حالت پرتره را انتخاب می کنید، دوربین شما به شکل خودکار روزنه دیافراگم را باز می کند یعنی عدد دیافراگم کوچکی را انتخاب می کند.شاید این سوال برای شما پیش بیاید که دلیل این اتفاق و این عملکرد دوربین شما چیست؟! دلیلش کاملا روشن است،با این کار عمق میدان کاهش پیدا می کند زیرا در عکس های پرتره شما نیاز به یک بک گراند تار (خارج از فوکوس) دارید تا سوژه با قرار گرفتن در فوکوس از پس زمینه جدا شود و به خوبی مخاطب را جذب کند.

حالت پرتره در شرایطی که شما قصد عکاسی از یک سوژه یا شیء واحد و تنها را داشته باشید بهترین عملکرد را خواهد داشت زیرا سوژه را کاملا واضح نشان می دهد، به شکلی که نظر بیننده را جلب کند.البته اگر از این حالت برای سوژه های انسانی استفاده می کنید بهتر است شانه و سر سوژه ها را در کادر قرار دهید و از قرار دادن تمام قد سوژه ها در کادر اجتناب کنید تا نتیجه ای بهتر را به دست بیاورید.

همچنین اگر با استفاده از این حالت در حال عکاسی از سوژه انسانی بودید و خورشید نیز در کادر شما و یا پشت سوژه ها وجود داشت بهتر است از فلاش دوربین تان استفاده کنید تا با استفاده از نور پر کننده از قرار گرفتن صورت سوژه ها در سایه و تیره شدن آن ها جلوگیری کنید.

حالت ماکرو:

آیکن حالت ماکرو
حالت ماکرو این اجازه را به شما می دهد که بیشتر به سوژه ی خود نزدیک شوید و یک عکس بسته از نمای نزدیک یا اصطلاحا کلوز آپ بگیرید.این حالت برای عکس برداری از گل ها، حشرات و اشیای کوچک دیگر بسیار مناسب و کارآمد است.قابل ذکر است دوربین های دیجیتال مختلف با توجه به امکانات و خصوصیات شان، در حالت ماکرو توان و قابلیت متفاوتی از خود به نمایش می گذارند و حداقل فاصله فوکوس آن ها متفاوت خواهد بود.

معمولا این فاصله بین ۲ تا ۲۰ سانتی متر خواهد بود.زمانی که شما از حالت ماکرو استفاده می کنید به این نکته توجه داشته باشید که انجام فوکوس در فاصله ی کوتاه سخت تر است زیرا عمق میدان کاهش چشم گیری پیدا می کند و گاها تا چند میلی متر نیز می رسد! سعی کنید دوربین تان و سوژه ای که قصد عکس برداری از آن را دارید به شکل موازی در یک خط قرار دهید، اگر به هر دلیلی نتوانید این کار را انجام دهید به احتمال قوی مقدار زیادی از عکس شما خارج از فکوس خواهد بود.

شما قطعا به این نکته پی خواهید برد که در این حالت بهتر است از فلاش دوربین تان استفاده نکنید، زیرا به دلیل فاصله بسیار کوتاه دوربین و به طبع فلاش دوربین تان نسبت به سوژه می تواند موجب سوختن سوژه در عکس و یا اصطلاحا اُور اکسپوز شدن آن شود.در آخر باید یادآور شویم که استفاده از سه پایه در این حالت می توانید بسیار کارآمد و مفید باشد، زیرا در عکس های ماکرو معمولا عمق میدان بسیار کم است و کوچک ترین حرکتی در دوربین می تواند باعث خارج شدن سوژه شما از محدوده فوکوس شود و نتیجه دلخواه را حاصل نکند.

حالت منظره یا چشم انداز:

آیکن حالت منظره

حالت منظره یا چشم انداز دقیقا در نقطه ی مقابل و متضاد حالت پرتره قرار دارد.در این حالت دوربین روزنه دیافراگم را می بندد یعنی عدد دیافراگم بیشتری را انتخاب می کند تا مطمئن شود اکثر و یا تمام آنچه در صحنه ی کادر شما وجود دارد در حالت فوکوس قرار می گیرد، به عبارت دیگر در این حالت دوربین عمق میدان زیاد و گاها بی انتهایی را به شما می دهد تا تمام آنچه در کادر شما وجود دارد فوکوس شود.

این حالت برای عکاسی از صحنه ها و کادرهای عریض، مخصوصا صحنه هایی که در آن نقاط جذاب و موردنظر در فاصله های متفاوتی از دوربین قرار دارند بسیار مناسب است.گاهی ممکن است در زمان استفاده از این حالت دوربین شما برای جبران کردن روزنه باز دیافراگم از سرعت شاتر پایینی استفاده کند، به همین دلیل پیشنهاد می کنیم هنگام استفاده از این حالت از سه پایه استفاده کنید و یا دوربین خود را در جایی قرار دهید که از ثابت بودن آن مطمئن باشید.

حالت ورزشی:

آیکن حالت ورزشی
حالت ورزشی برای عکس برداری از سوژه های متحرک استفاده می شود، البته در بعضی از دوربین ها نام این حالت اکشن است.از این حالت می توان برای عکس برداری از هر شیء متحرکی استفاده کرد، از انسان های در حال ورزش گرفته تا سگ و گربه و حیوانات مختلف که در حال دویدن یا فرار کردن هستند.

عملکرد حالت ورزشی به این شکل است که با بالا بردن سرعت شاتر، سوژه ی متحرک را ثابت یا اصطلاحا فریز می کند.البته از این حالت می توانید برای پیاده سازی تکنیک پنینگ نیز استفاده کنید، به این شکل که نقطه ی فوکوس را از قبل تنظیم نموده و همراه سوژه دوربین را با سرعتی متناسب با سرعت سوژه حرکت دهید، نتیجه ای که حاصل می شود به بیننده این حس را القا می کند که سوژه ثابت است اما محیط اطرافش در حال حرکت است!

البته این کار و انجام درست این تکنیک نیاز به تمرین بسیار دارد و قطعا در نخستین گام شما موفق نخواهید شد نتیجه مطلوب را به دست بیاورید.

حالت شب:

آیکن حالت شب
این حالت واقعا جذاب است و شما می توانید به طرق مختلف از آن استفاده کنید و عکس هایی با رنگ های خیره کننده و جذاب ثبت نمایید.حالت شب برای عکس برداری در محیطی ست که نور کمی دارد.در این حالت دوربین سرعت شاتر را کاهش می دهد تا بتواند جزئیات پس زمینه را دریافت کند و همچنین از شلیک فلاش برای روشن کردن پیش زمینه و جداسازی آن از پس زمینه استفاده می کند.

اگر از این حالت استفاده می کنید بهتر است یک سه پایه را به کار بگیرید، در غیر این صورت پس زمینه عکستان تار می شود، البته شما می توانید از این حالت استفاده کرده و پس زمینه عکس تان را تعمدا تار نمایید، مخصوصا اگر در شرایطی باشید که در پس زمینه نورهای متفاوت و زیادی وجود داشته باشد استفاده از این حالت می توانید نتیجه ای جذاب را خلق کند.به همین دلیل در مهمانی هایی که دارای رقص نور هستند معمولا از این حالت استفاده می شود.

حالت فیلم برداری:

آیکن حالت فیلم برداری
این حالت دوربین شما را از یک دوربین عکس برداری به یک دوربین فیلم برداری تبدیل می کند.اکثر دوربین های دیجیتال جدید حالت فیلم برداری را دارند و در این حالت ضمن فیلم برداری به ضبط صداها نیز می پردازند.

البته قطعا کیفیت فیلم برداری آن ها پایین تر از دوربین های استاندارد فیلم برداری ست، اما این حالت در شرایطی که شما به سوژه ای برخورد می کنید که دیگر گرفتن یک عکس برایتان کفایت نمی کند و باید از آن فیلم بگیرید، بسیار کارآمد خواهد بود.البته به یاد داشته باشید ذخیره فیلم نسبت به عکس فضای بیشتری در کارت حافظه دوربین تان اشغال می کند.

آنچه در بالا ذکر شد حالاتی ست که امروزه در اکثر دوربین های دیجیتال موجود است، اما در گذشته حالات دیگری نیز وجود داشته که در زیر به شرح تفضیلی آن ها می پردازیم:
حالت پانورامیک: این حالت برای گرفتن عکس های پانوراما بوده و این اجازه را میداده که با چسباندن چند عکس به هم، یک عکس پانوراما تولید کنید.

حالت برفی: این حالت کمک می کرد تا نور زیادی که از برف بازتاب می شود آسیبی به عکس نرساند و در عکس تاثیر منفی ای نگذارد.

حالت آتش بازی: برای عکس برداری از صحنه های آتش بازی و صحنه هایی که آتش در آن وجود داشت استفاده میشده.

حالت کودکان و حیوانات خانگی: برای عکس برداری از سوژه های متحرک استفاده میشده و عملکردی شبیه به حالت ورزشی داشته است.

حالت زیر آب: عکس برداری در زیر آب شرایط نوری مخصوص به خود را دارد که گویا این حالت مخصوص این نوع از عکس برداری بوده.

حالت ساحلی: برای عکس برداری در محیط های پرنور مانند سواحل استفاده میشده است.

حالت برگ درختان: این حالت اشباع رنگ را افزایش می داد و باعث میشد رنگ ها جسورانه تر در عکس ثبت شوند.

حالت های نیمه اتوماتیک
حالت تقدم دیافراگم:
این حالت در دوربین های دیجیتال با حرف A یا عبارت AV نشان داده می شود.این حالت در حقیقت نیمه اتوماتیک یا به عبارت دیگر نیمه دستی است.در این حالت شما عدد دیافراگم را مشخص می کنید و دوربین به شکل خودکار بقیه تنظیمات از جمله سرعت شاتر،ایزو و تراز سفیدی را با عدد دیافراگمی که مشخص کرده اید هماهنگ می کند.

این حالت زمانی به کمکتان خواهد آمد که شما نیاز دارید عمق میدان را خودتان مشخص نمایید (معمولا برای سوژه های بی حرکت که نیازی به تنظیم دستی سرعت شاتر ندارند استفاده می شود).

اگر عدد دیافراگم بالاتری را انتخاب کنید به این معنی ست که روزنه دیافراگم بسته تر است و نور کمتری به حسگر می رسد و عمق میدان بیشتری دارید (مقدار بیشتری از صحنه در فوکوس خواهد بود) و دوربین شما سرعت شاتر پایین تری را انتخاب می کند، اما اگر عدد دیافراگم پایینی را انتخاب کنید همه چیز بر عکس می شود، یعنی روزنه دیافراگم باز تر است و نور بیشتری به حسگر می رسد و شما عمق میدان کمتری خواهید داشت و به طبع دوربین سرعت شاتر بالاتری را انتخاب می کند.

حالت تقدم شاتر:
این حالت در دوربین های دیجیتال با حرف S یا عبارت TV نشان داده می شود.این حالت شباهت زیادی به حالت تقدم دیافراگم دارد، با این تفاوت که این بار شما سرعت شاتر را مشخص می کنید و دوربین بقیه تنظیمات را با آن هماهنگ می سازد.

از این حالت زمانی استفاده کنید که نیاز به کنترل دستی سرعت شاتر دارید، برای مثال اگه بخواهید از اجسام متحرک یا صحنه های ورزشی عکس برداری کنید نیاز به سرعت شاتر بالا دارید تا حرکت را تثبیت یا فریز نمایید.در سوی دیگر شاید شما بخواهید حرکت یک سوژه را نشان دهید و یا شیء ای را در حالت بلار ثبت کنید مانند عکاسی از یک آبشار، در این حالت شما باید سرعت شاتر پایینی را انتخاب نمایید.همچنین در شرایط نور کم شما باید از سرعت شاتر پایین تر استفاده کنید.

حالت کاملا دستی:
این حالت معمولا در دوربین های دیجیتال با حرف M که مخفف عبارت Manual است نمایش داده می شود.حالت تمام دستی مخصوص حرفه ای هاست،در این حالت شما کنترل کامل بر تمامی تنظیمات دوربین تان خواهید داشت و باید برای تنظیم دیافراگم،سرعت شاتر،ایزو و… فکر کنید و آن ها را به شکل هماهنگ و مکمل تنظیم نمایید.

کار کردن با این حالت این امکان را به شما می دهد که دقیقا همان عکسی را که می خواهید ثبت نمایید.البته شما باید قبل از استفاده از این حالت، طرز کار آن و قوانین و روابط مربوط به دیافراگم،شاتر،ایزو،تراز سفیدی و … را آموخته باشید.

به دلیل مشکلات و سختی ای که در استفاده از این حالت است اغلب دارندگان دوربین های دیجیتال ترجیح می دهند از حالت های اتوماتیک و یا نیمه اتوماتیک استفاده کنند.البته نباید فراموش کنیم که عکاسان حرفه ای در اکثر مواقع از حالت تمام دستی استفاده می کنند.

یکی از مشکلات شایع کاربران کامپیوترهای رومیزی و یا لپ‌تاپ‌، عدم شناسایی سخت‌افزار بلوتوث توسط ویندوز است. این موضوع می‌تواند از در دسترس نبودن درایور سخت‌افزار و یا سازگار نبودن درایور با نسخه‌ی ویندوز رخ دهد. در این ترفند قصد داریم به معرفی یک راه حل جامع بپردازیم که به وسیله‌ی آن می‌توانید این مشکل را حل کنید.

بدین منظور:
نیازمند یک ابزار کوچک رایگان و کم‌حجم به نام Bluetooth Driver Installer هستیم.
Bluetooth Driver Installer را می‌توانید از سایت سازنده دانلود کنید:

http://bluetoothinstaller.com

این برنامه در دو نسخه 32 بیتی و 64 بیتی عرضه شده است که بسته به نوع ویندوز خود بایستی نسخه مورد نظر را دانلود نمایید.
پس از دریافت این ابزار، آن را اجرا کنید.

در پنجره‌ی باز شده، گزینه‌ی I accept the terms and conditions above را فعال نموده و بر روی دکمه‌ی Next کلیک کنید.
در مرحله‌ی بعد، نرم‌افزار به جستجوی سخت‌افزار بلوتوث شما پرداخته و در صورت یافتن نتیجه‌ای آن را برای شما نمایش می‌دهد.

پس از پایان جستجو و نمایش نتیجه، چنانچه از صحت سخت‌افزار شناسایی شده اطمینان دارید برای نصب درایور، روی دکمه‌ی Next کلیک کنید.
عملیات نصب درایور سخت‌افزار بلوتوث شما آغاز می‌شود. این کار با ایجاد یک نقطه‌ی بازگردانی (Restore Point) نیز همراه است.

پس از پایان عملیات نصب درایور، بر روی دکمه‌ی Next کلیک کنید تا نرم‌افزار به تست سخت‌افزار شما بپردازد.
در صورت موفقیت‌آمیز بودن عملیات نصب درایور، با پیغام Your Bloutooth adapter was succeessfully installed روبرو خواهید شد.

نرم‌افزارهای مختلفی برای رمزنگاری فایل‌ها و حفظ امنیت اطلاعات وجود دارد، اما فایل‌های رمزنگاری شده توسط این نرم‌افزارها همیشه در معرض دید قرار دارند و فقط هنگامی که کاربران غیرمجاز قصد دسترسی به آنها را داشته باشند، ‌باید رمزعبور از پیش تنظیم شده را وارد کنند.

در چنین شرایطی این احتمال وجود دارد که کاربران با استفاده از روش‌های مختلف بتوانند فایل‌های رمزنگاری شده شما را باز کرده و به استفاده غیرمجاز از آنها بپردازند. برای جلوگیری از بروز این مشکل بهتر است فایل‌های خود را علاوه بر رمزنگاری، طوری پنهان کنید که از دید خرابکاران نیز محفوظ بماند.

به‌عبارت دیگر کاری کنید تا شک این کاربران برانگیخته نشود و در فایل‌های شما کنجکاوی نکنند. یکی از این روش‌ها استفاده از نرم‌افزار Ultima Steganography است با این نرم‌افزار می‌توانید تا همچون دیگر نرم‌افزارهای رمزنگاری اطلاعات، از فایل‌های خود با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری، محفاظت کنید. تفاوت این برنامه با برنامه‌های دیگر در پنهان‌سازی اطلاعات رمزنگاری شده در دل تصاویر معمولی است!

به‌کمک این برنامه فایل‌های رمزنگاری شده شما داخل عکس‌های موردنظرتان پنهان شده و هنگامی که کاربران دیگر به فایل‌های شما مراجعه کنند تنها چیزی که خواهند دید یک عکس معمولی است که همچون دیگر عکس‌های ذخیره شده روی رایانه به‌نمایش در می‌آید. فرمت این عکس‌ها نیزPNG,.BMP,.TIF,.TIFF. است و جای هیچ شکی را باقی نمی‌گذارد که این فایل‌ها فقط عکس‌های معمولی هستند!

پروژه عملی
چنانچه می‌خواهید همین حالا دست به‌کار شوید و اطلاعاتتان را در دل تصاویر پنهان کنید، می‌توانید به روش زیر عمل این مراحل را انجام دهید:
‌

ـ‌ فعال‌سازی برنامه
1‌ـ‌ ابتدا نرم‌افزار را از نشانی زیر دانلود سپس اجرا کنید.

http:‌‌/‌‌‌‌/‌‌enplase.com‌‌/‌‌pages‌‌/‌‌DownloadProduct‌‌/‌‌ProductName‌ـ‌US.html

‌2ـ‌ چنانچه کد فعالسازی نرم‌افزار را در اختیار دارید روی گزینه Use Limited Version کلیک کرده و پس از آن گزینه About را برگزینید.

3‌ـ‌ در این مرحله می‌توانید با کلیک روی گزینه Enter Activation Key از نام و کد فعال‌سازی که از مرحله 2 به دست آورده‌اید استفاده کرده و نرم‌افزار را رجیستر کنید.

پنهان‌سازی اطلاعات
1‌ـ‌ اولین پنجره از محیط کاربری نرم‌افزار دو گزینه را در اختیار شما قرار می‌دهد. برای پنهان‌کردن اطلاعات در دل تصاویر ‌باید گزینه اول یعنی Hide a file in image را انتخاب سپس گزینه Next را کلیک کنید.

2‌ـ‌ در پنجره جدید ‌باید اطلاعات موردنظر برای پنهان‌سازی را با کلیک روی گزینه Browse انتخاب کرده و در صورت نیاز در بخش Description توضیحاتی را درباره آن درج کنید.

3‌ـ‌ با کلیک روی Next به مرحله بعدی خواهید رفت. در این مرحله ‌باید ابتدا تصویری را که قرار است فایل شما را در خود پنهان کند انتخاب کنید. این تصویر در بخش Container image انتخاب می‌شود و در نهایت در بخش Output image نیز ‌باید محل ذخیره‌سازی تصویر حاوی فایل پنهان را مشخص کنید.

4‌ـ‌ روی Next کلیک کرده و در پنجره به‌نمایش درآمده در بخش‌های مشخص شده رمزعبور دلخواه خود را دو بار تایپ کنید.

5‌ـ‌ مراحل کار پایان رسیده است و می‌توانید با کلیک روی Finish از نرم‌افزار خارج شوید.

6‌ـ‌ اکنون فایل مشخص شده در مرحله 3 روی هارد‌دیسک شما ذخیره شده است و می‌توانید همچون یک عکس معمولی آن را مشاهده کنید. نکته قابل توجه در پنهان بودن اطلاعات شخصی شما در این عکس است که برای دسترسی به آن می‌توانید به بخش استخراج اطلاعات مراجعه کنید.

استخراج اطلاعات پنهان
1‌ـ‌ ابتدا نرم‌افزار را اجرا کرده و از میان گزینه‌های به‌نمایش درآمده گزینه دوم یعنی Extract Hidden file from an image را انتخاب و روی Next کلیک کنید.

2‌ـ‌ با کلیک روی Browse فایل ذخیره شده روی هارد‌دیسک را فراخوانی کنید. (چنانچه فایل شما دارای توضیحات باشد، می‌توانید توضیحات آن را مشاهده کنید.)

3‌ـ‌ روی گزینه Extract کلیک کرده و پس از مشخص کردن محلی برای استخراج اطلاعات روی هارد‌دیسک، رمز عبور را وارد کرده و با کلیک روی OK عملیات را به پایان برسانید.

توجه: فایل‌های موردنظر شما در میان پیکسل‌های تصاویر قرار می‌گیرد و باتوجه به این عملکرد، هرچه تصویر انتخاب شده شما از تعداد پیکسل‌های بیشتری برخوردار باشد می‌توانید فایل‌هایی با حجم بیشتر را در دل تصاویرتان مخفی کنید.

این روزها، با توجه به موقعیت های محیطی و شغلی افراد استفاده از سرویس های «وایرلس» بسیار شایع شده است. ولی مشکلی که گاهی اوقات کاربران را نگران می کند اُفت شدید سرعت میباشد. البته دلایل زیادی برای این مسئله وجود دارد، از جمله نویزهای محیطی و مشکلات زیرساختی مناطق تحت پوشش.

موردی که معمولا توجه کمتری را به سمت خود جلب می کند، استفاده ی سیستم های مجاور از کانال شخصی شما میباشد. برنامه ی wireless network watcher به خوبی IP Address های استفاده کننده از مودم شما را شناسایی می کنند و پس از شناسایی، می توانید با رمزگذاری از نفوذ دیگران جلوگیری کنید. در ادامه به شرح برنامه می پردازیم:

بعد از باز شدن پنجره مورد نظر، بر روی دکمه Start  کلیک می کنیم و منتظر می مانیم تا نرم افزار آی پی های متصل را جستجو و شناسایی کند.

همانطور که مشاهده می کنید، نام دستگاه، مک آدرس کارت شبکه، مشخصات کارت شبکه دستگاه موردنظر، نسبت دستگاه و دیگر مشخصات قابل مشاهده و پیگیری میباشد.

همچنین با راست کلیک کردن بر روی IP مورد نظر می توانید تمام توضیحات و ویژگی ها را بصورت یکجا مشاهده کنید.

لازم به ذکر است میتوانید این نرم افزار بسیار کم حجم و رایگان را از http://wireless-network-watcher.en.softonic.com/ دانلود کنید.

چگونه کامپیوتر خود را به حمام ببریم؟

 مبلغ قبض تلفن همراهتان سر به فلک کشیده و وقتی با عصبانیت به این کابوس کاغذی نگاهی می‌اندازید، میزان مصرف اینترنت، برق از سرتان می‌پراند. ولی شما که این همه از اینترنت سیمکارت‌تان استفاده نکرده‌اید.

درست است! اما شما ارتباطات پشت‌پرده و پنهانی برنامه‌های مختلف تلفن همراهتان را در نظر نگرفته‌اید. بسیاری از برنامه‌های اندرویدی از قابلیت به‌روزرسانی خودکار پشتیبانی می‌کنند و برخی دیگر همچون ابزار مدیریت ایمیل یا برنامه‌های مربوط به شبکه‌های اجتماعی در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت برای بررسی رخدادهای جدید در سرویس کاربری شما اتصالات موقت و کوتاهی را به دفعات با سرورهای خود برقرار می‌کنند. این قبیل به‌روزرسانی‌ها و تکرار ارتباطات کوتاه مدت موجب می‌شود طی مدت یک ماه، پهنای باند محاسبه شده با پهنای باند مصرف شده اختلاف چشمگیری داشته باشد.

برای کنترل این ارتباطات و اعمال محدودیت در آنها یا غیرفعال‌کردن همه آنها، می‌توانید از این روش‌ها کمک بگیرید.

1‌ـ‌ به‌روزرسانی فقط با شبکه‌های بی‌سیم: بسیاری از برنامه‌های اندرویدی از قابلیت به‌روزرسانی خودکار پشتیبانی می‌کنند و این قابلیت یکی از مهم‌ترین دلایل مصرف پنهای باند در تلفن‌های همراه اندرویدی به‌شمار می‌رود.

شما می‌توانید با اعمال تغییراتی در تنظیمات دستگاه اندرویدی خود، عملیات به‌روزرسانی توسط ارتباط اینترنتی شبکه تلفن همراه را غیرفعال کرده و فقط در صورت موجود بودن ارتباط اینترنتی با شبکه‌های بی‌سیم اجرای این عملیات را فعال کنید.

برای انجام این کار باید طبق این مراحل عمل کنید:
‌ـ‌ از فهرست برنامه‌ها Play Store را اجرا کنید.

‌ـ‌ دکمه منو را از روی دستگاه تلفن همراه خود فشار داده و Settings را انتخاب کنید.
‌ـ‌ وضعیت گزینه Update over Wi-Fi only را به حالت On تغییر دهید.

2‌ـ‌ اعمال محدودیت و ممانعت از ارتباط: همان‌طور که اشاره کردیم گاهی اوقات نرم‌‌افزارهای مختلف با برقراری ارتباطات پنهانی و پشت‌پرده، به مصرف پهنای باند اینترنتی در تلفن همراه شما می‌پردازند.

برای جلوگیری از این ارتباطات پنهانی سه روش وجود دارد:

-ممنوعیت برای همه نرم‌افزارها

-ممنوعیت برای هریک از نرم‌افزارها به‌طور جداگانه 

-اعمال محدودیت و ممنوعیت باتوجه به تنظیمات هریک از نرم‌افزارها.

شرح کامل هریک از این روش‌ها عبارت است از:
‌ـ‌ ممنوعیت برای همه نرم‌افزارها: شما می‌توانید برقراری ارتباطات پنهان در همه نرم‌افزارهای نصب شده روی سیستم‌عامل اندروید را ممنوع کنید. با انجام این کار ممکن است برخی ارتباطات که کارایی سودمندی برای شما دارند نیز از کار بیفتد، اما با طی مراحلی ساده و بدون دردسر می‌توانید مصرف پهنای باند تلفن همراه خود را بشدت کاهش دهید.

برای فعال‌کردن این قابلیت روی ابزار Settings کلیک کنید. Wireless & Networks را انتخاب کنید و در نهایت به بخش Data Usage وارد شوید. حالا کلید منو را از روی تلفن همراه خود فشار داده و علامت چک‌مارک کنار عبارت Restrict background data را فعال کنید.

‌ـ‌ ممنوعیت برای هریک از نرم‌افزارها به‌طور جداگانه: چنانچه قصد ندارید ارتباطات اینترنتی همه برنامه‌ها را غیرفعال کنید و فقط می‌خواهید در برخی برنامه‌ها این تغییرات اعمال شود ‌باید این‌گونه عمل کنید:

همچون روش فوق به بخش Data Usage وارد شده و در ادامه روی هریک از نرم‌افزارهای موجود فشار دهید تا اطلاعات کامل‌تری از پهنای باند مصرفی توسط آن نرم‌افزار در اختیار شما قرار بگیرد. در صفحه مربوط به اطلاعات هریک از نرم‌افزارها گزینه‌ای با عنوان Restrict background data قابل مشاهده است.

شما می‌توانید با فعال‌کردن علامت چک‌مارک کنار این گزینه، برقراری ارتباط پنهان با اینترنت را برای این برنامه ممنوع کنید. با‌به‌کارگیری این روش می‌توانید فقط برنامه‌هایی را که بیشترین مصرف اینترنت را به خود اختصاص می‌دهند در فهرست برنامه‌های ممنوع قرار دهید.

‌ـ‌ محدودیت و ممنوعیت باتوجه به تنظیمات هریک از نرم‌افزارها: گاهی اوقات برنامه‌هایی روی سیستم‌عامل اندروید شما نصب می‌شود که نیازی به غیرفعال‌کردن دائم آنها وجود ندارد. برخی نرم‌افزارها همچون فیس‌بوک به شما این امکان را می‌دهد تا بدون غیرفعال‌کردن قابلیت برقراری ارتباط با اینترنت، با کاهش تعداد ارتباطات برای بررسی تغییرات و رخدادهای جدید در سرویس کاربری فیس‌بوک شما (افزایش بازه زمانی اتصال به سرور)، مصرف پهنای باند را کاهش داده و ارتباط نرم‌افزار شما با اینترنت نیز برقرار باشد.

اگر فکر می‌کنید تمیز‌کردن صفحه‌نمایش‌ مانیتورهای LCD یا تلویزیون‌های HD به پاشیدن چند قطره از شیشه‌پاک‌کن روی یک دستمال و کشیدن آن روی صفحه ختم می‌شود سخت در اشتباهید، چرا که انجام این کار روی صفحه‌نمایش‌های مانیتورها و تلویزیون‌های امروزی همچون به آتش کشیدن آنهاست!!

همان‌طور که می‌دانید نمایشگرهای امروزی بسیار پیشرفته شده‌اند. تصاویر به مراتب شفافی را در اختیار شما قرار می‌دهند، زمان پاسخگویی در آنها بسیار سریع است و از وضوح کیفیت بسیار بالایی نیز پشتیبانی می‌کنند. این نمایشگرها که گویی جادو می‌کنند، بسیار ظریف هستند و ظرافت بیش از حد آنها موجب شده‌است تا حساسیت‌شان نسبت به روش‌های نگه‌داری نیز افزایش یابد.

یکی از مهم‌ترین فاکتورهای تاثیرگذار در نگه‌داری از این نمایشگرها، روش تمیز‌کردن آنهاست، چرا که هنگام تمیز‌کردن نمایشگرهای LCD مستقیما با صفحه‌نمایش سر‌و‌کار دارید و کوچک‌ترین اشتباه شما می‌تواند اولین و آخرین دلیل برای تباه‌کردن کیفیت، وضوح و روشنایی تصویر در آنها باشد.

از این کارها پرهیز کنید
همان‌طور که گفتیم انجام برخی کارها هنگام تمیز‌کردن صفحه‌نمایشگرهای LCD همچون به آتش کشیدن آنهاست. پس پیش از هرچیز بهتر است شما را با این موارد آشنا کنیم.

همچنین بهتر است پیش از شروع مطلب، تکلیفمان را با جنگ و جدل‌های بعدی برخی خوانندگان مشخص کنیم! متاسفانه در موارد بسیار زیادی مشاهده شده است که با انتشار چنین مطالبی برخی خوانندگان اصرار می‌کنند که فعالیت‌های ذکر شده را ماه‌ها و سال‌هاست انجام می‌دهند و با هیچ مشکلی نیز مواجه نشده‌اند!

 وشتن متن پسندیده توضیحات

تولید محتوا یگانه از اصلی پیشه ها در سئو فروشگاه اینترنتی می باشد ، انجام تغییرات روی فروشگاه آنلاین شما باید توضیحات کل محصولات خود را بصورت کامل با ذکر کامل جزئیات اتمام دهید، با یک رسیدگی جزئی از نخستین سایت های ایران همانند دیجی کالا و بامیلو و زنبیل متوجه خواهید شد که برای حقیر ترین محصولات سایت خویش نیز، توضیحات و شرح بسیار زیادی را پیمان داده اند که این مورد هم برای بازدیدکننده سایت مناسب می باشد، هم برای گوگل یک معیار جهت رتبه دادن به سایت ها است.

تولید محتوا یک پیشه تخصصی و پیاپی می باشد که دارای بیش از 30 تکنیک مختلف دارد و اگر این تکنیک ها را رعایت کنید می توانید رتبه و جایگاه بسیار احسان را در نتایج جستجو ها گرفتن بکنید و نوشتار ها و محصولات شما همیشه در لینک های اول نتایج جستجو ها قرار بگیرد.

9. بررسی لینک های شکسته

لینک های شکسته ، موجب میشود که موتور های جستجوگر یک امتیاز منفی در سایت شما در نظر بگیرند بخاطر همین باید با دقت آدرس های URL خویش را تولید کنید و سعی کنید که در آینده این آدرس ها را تغییر ندهید/ مطمئن باشید که با برپایی صفحات 404 علاوه بر اینکه آن واژه کلیدی شما رتبه و جایگاه راستین خویش را از دست خواهد داد، بلکه گوگل نیز اگر شمار لینک ها زیاد باشد با سایت شما و کل کلمات کلیدی شما چشم وهمچشمی میکند.

10. فعالیت بر روی برند (برند سازی)

یکی از پیشه هایی که وظایف هر سئوکار میباشد فعالیت بر روی برند و برندسازی می باشد/ نباید فقط به اندیشه خرید یکباره مشتری باشید بلکه باید شرایطی را ایجاد کنید که مشتریان شما، علاوه بر اینکه خودشان تبدیل به مشتری همیشگی سایت شما شوند، سایت شما را نیز به دوستان آشنایان خود نیز شناسایی بکنند و در خرید های بعدی خود به جای جستجو کردن واژه ها کلیدی در گوگل، اسم برند شما را جستجو کنند و از راه سایت شما فرآورده خویش را پیدا کنند.

برند

در سئو برند سازی از طریق و شیوه های مختلفی قابل اتمام می باشد.

نتیجه گیری درباره سئو سایت فروشگاهی :

سئو سایت فروشگاهی شدنی است پیشه زیاد ساده ای باشد و در یک موعد بسیار مختصر و با خرج ای پسندیده سپریدن شود ولی در عین حال میتواند یک کار زیاد پیچیده و زمانبر باشد.راحتی یا مشکل بودن سایت ها توسط رقبای شما مشخص میشود. اما با سپریدن اقدامات بالا مطمئن باشید که میتوانید براحتی با استاندارد های خویش گوگل رتبه و جایگاه مناسبی را برای خویش کسب کنید.

در پاسخ به این عزیزان باید یادآور شویم ممکن است شما خوش‌شانس بوده باشید و تابه‌حال این آتش دامن شما را نگرفته باشد، اما این خوش شانسی دلیل نمی‌شود تا کار اشتباه را به دیگران نیز توصیه کنیم یا آنها را از انجام آن منع نکنیم!

به‌عبارت دیگر شاید راننده‌ای طی چهار یا پنج سال روغن ماشین خود را پس از طی 50 هزار کیلومتر تعویض کند و تابه‌حال نیز به مشکلی برنخورده باشد، اما این خوش‌شانسی دلیلی نمی‌شود تا کارشناسان این زمینه نیز بهترین زمان تعویض روغن ماشین را طی 50 هزار کیلومتر مسافت عنوان کنند!

1‌ـ‌ هرگز مایع تمیزکننده را مستقیما به صفحه اسپری نکنید: پاشیدن مستقیم مایع تمیز‌کننده روی صفحه‌نمایش دستور بسیار خوبی برای پیدایش یک فاجعه است! اگر کمی دقت کنید در بروشور تمامی محلول‌های تمیزکننده نیز اسپری روی دستمال پاشیده می‌شود و هیچ‌گاه این محلول‌ها را نباید مستقیما روی صفحه‌نمایش اسپری کرد.

همان‌طور که می‌دانید یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های نمایشگرهای امروزی برخوردار نبودن از قاب یا صفحات محافظ است. به‌عبارت دیگر هرچه این دستگاه‌ها پیشرفته‌تر می‌شوند قسمت‌های اضافه در آنها کمتر شده و ظرافت آنها افزایش می‌یابد. در چنین شرایطی اسپری‌شدن محلول‌های مایع روی صفحه‌نمایش موجب می‌شود تا محلول براحتی از قاب باریک کنار صفحه به لایه‌های داخلی نمایشگر نفوذ کرده و مایع به سرعت در کل سطح زیرین صفحه‌نمایش پخش شود.

یکی از نمونه‌های بارز نفوذ مایع به لایه‌های تصویر در نمایشگر‌های LCD، پیدایش لکه‌های سیاه وحشتناک در گوشه‌های تصویر است. اگرچه این لکه‌ها ممکن است خیلی کوچک باشند، اما شانس تبخیرشدن آنها بدون برجای گذاشتن اثر معیوب روی نمایشگر تقریبا صفر است!

2‌ـ‌ هرگز از الکل یا محلول‌های آمونیاکی استفاده نکنید: همان‌طور که گفتیم نباید محلول تمیزکننده را مستقیما به صفحه اسپری کنید، اما این به‌آن معنا نیست که شما مجاز به اسپری‌کردن هر محلولی روی دستمال هستید! بسیاری از کاربران شیشه‌شورهای معمولی را برای تمیزکردن انواع شیشه و دیگر موضوعات شبیه به شیشه مورد استفاده قرار می‌دهند!

توجه داشته باشید که صفحه‌نمایشگرهای LCD و تلویزیون‌های HD با شیشه پنجره تفاوت‌های بسیار زیادی دارد. این صفحات در برابر مواد شیمیایی مقاوم نیستند و ممکن است با یک‌بار تماس با مواد شیمیایی به‌طور کامل صدمه ببینند. برای جلوگیری از بروز این مشکلات هیچ‌گاه از محلول شیشه‌پاک کن، محلول‌های دارای الکل و دیگر محلول‌های آمونیاکی استفاده نکنید.

3‌ـ‌ هرگز از حوله‌های کاغذی آشپزخانه و دستمال‌های چندمنظوره استفاده نکنید:حوله‌های کاغذی که در آشپزخانه استفاده می‌شوند برای خشک‌کردن دستان شما و پاک‌کردن چربی از روی آن بسیار مفیدند، اما این حوله‌ها به‌هیچ وجه برای پاک‌کردن سطوح ظریف طراحی نشده‌اند و مشکل از همین‌جا شروع می‌شود، چرا که نمایشگرهای امروزی فوق‌العاده ظریف و حساس هستند.

سطح حوله‌های کاغذی در تصاویر میکروسکوپی همچون سنباده حالت سایندگی دارد و می‌تواند براحتی روی صفحه‌نمایش مانیتور یا تلویزیون شما خش بیندازد و به آن صدمه بزند.

نمونه مشابه دیگری که صدمات مشابهی همچون حوله‌های کاغذی را به‌دنبال دارد نیز دستمال‌های چندمنظوره هستند. دستمال‌های چندمنظوره برای نظافت هر چیزی ممکن است استفاده شوند. ممکن است براده‌های فلزی، خرده‌های چوب و بسیاری از موارد بسیار ریز دیگر در بافت‌های این دستمال‌ها گیر کرده باشند و هنگام کشیدن روی صفحه‌نمایش، براحتی آن را ساییده و صدمات جبران‌ناپذیری را به آن وارد کنند.

این کارها را انجام دهید
حالا که با خطرات احتمالی که مانیتور و تلویزیون شما را تهدید می‌کند آشنا شدید نوبت به روش‌های تمیز‌کردن صحیح این نمایشگرهای حساس می‌رسد.

پیش از هرچیز به شما توصیه می‌کنیم برای افزایش عمر نمایشگرهای خود شرایطی را به‌وجود آورید تا کمتر نیازمند تمیز‌کردن آنها باشید. به‌عبارت دیگر شما ‌باید کارهایی را انجام دهید که موجب می‌شوند نمایشگرهای شما تمیز بمانند. برخی از این کارها عبارتند از قراردادن نمایشگر در مکان‌های دور از گرد و غبار، آموزش به فرزندانتان درخصوص تماس نداشتن دست‌ها روی صفحه تلویزیون، درخواست از همسر یا سایر دوستانتان درخصوص نبود تماس مستقیم نوک انگشتان با صفحه‌نمایش برای نشان دادن بخشی از تصویر به شما و... .

در ادامه شما را با روش‌های مختلف تمیز‌کردن نمایشگرهای LCD و تلویزیون‌های HD آشنا می‌کنیم. توجه داشته باشید که این مراحل را باید به ترتیب انجام دهید. همچنین در صورتی که یک مرحله به اتمام می‌رسد ‌باید دست نگه‌دارید و چنانچه نمایشگر تمیز شده بود کار را به اتمام برسانید. در غیر این‌صورت اگر همچنان آثاری از کثیفی روی نمایشگر به چشم می‌خورد به مرحله بعد رفته و از روش بعدی کمک بگیرید.

‌ـ‌ آماده‌سازی نمایشگر: کمترین کاری که ‌باید برای آماده‌سازی دستگاه انجام دهید خاموش‌کردن آن است، اما توصیه ما به شما جدا‌کردن کابل برق دستگاه از پریز برق است. (هرگز صفحه‌نمایش را تا زمانی که خنک نشده است تمیز نکنید)

‌ـ‌ گردگیری صفحه‌نمایش: یکی دیگر از کارهایی که پیش از تمیز‌کردن کامل ‌باید انجام دهید گردگیری است. گردگیری به معنای زدودن گرد و غبار از صفحه‌نمایش بدون لمس‌کردن آن است. به عبارت دیگر استفاده از روش‌هایی همچون به‌کارگیری هوای فشرده برای زدودن گرد و غبار بهترین کار برای گردگیری بدون لمس صفحه‌نمایش است.

مرحله اول؛ پاک‌کردن آرام صفحه‌نمایش با دستمال میکروفیبر خشک و تمیز: دستمال کاغذی، حوله کاغذی آشپزخانه، دستمال‌های چندمنظوره و به‌طور کلی هیچ چیزی غیر از دستمال میکروفیبر نباید صفحه‌نمایش‌ها را لمس کند! دستمال‌های میکروفیبر را براحتی می‌توانید از فروشگاه‌ها خریداری کنید و در اولین مرحله استفاده از یک دستمال خشک و تمیز را به شما توصیه می‌کنیم.

بسیاری از گرد و غبارهای باقی‌مانده و لکه‌های برجای مانده در اثر تماس نوک انگشتان با صفحه‌نمایش با همین دستمال خشک، تمیز می‌شود. فراموش نکنید که هنگام تمیز‌کردن صفحه‌نمایش به‌هیچ وجه نباید روی صفحه فشار آورید و این عملیات را کاملا به آرامی انجام دهید. به هیچ وجه حرکت دایره‌ای روی صفحه نداشته باشید و دستمال را از بالا به پایین یا از چپ به راست روی صفحه حرکت دهید.

مرحله دوم؛ پاک‌کردن آرام صفحه‌نمایش با دستمال میکروفیبر مرطوب شده با آب مقطر: در بسیاری از موارد یک دستمال میکروفیبر به‌تنهایی می‌تواند لکه‌ها را از روی صفحه‌نمایش پاک کند. اما اگر لکه‌ها پاک نشد و نیازمند افزایش قدرت پاک‌سازی این دستمال‌ها بودید می‌توانید آنها را با آب مقطر مرطوب کنید (استفاده از آب شیر توصیه نمی‌شود، چرا که مواد معدنی محلول در آب شیر می‌تواند به صفحه‌نمایش صدمه بزند).

دستمال باید به حدی مرطوب باشد که خیسی را در آن کاملا مشاهده کنید، اما میزان خیسی نیز به حدی باشد که آب به هیچ وجه از آن چکه نکند. (توجه داشته باشید که شما به‌هیچ وجه قصد ندارید یک قطره آب نیز از دستمال چکه کرده و به لایه‌های درونی صفحه‌نمایش نفوذ کند)

مرحله سوم؛ پاک‌کردن آرام صفحه‌نمایش با دستمال میکروفیبر مرطوب شده با مخلوطی از آب مقطر و سرکه سفید: در 99درصد از موارد یک دستمال میکروفیبر به تنهایی برای تمیز‌کردن صفحه‌نمایش کافی است. اما شاید کودک شما هنگام مشاهده پرنده‌ای بزرگ در تلویزیون قصد داشته باشد به آن غذا بدهد و صبحانه خود را که روی آن کره بادام زمینی مالیده شده است را با کشیدن روی صفحه تلویزیون به پرنده تعارف کند!

در چنین شرایطی نباید انتظار داشت دستمال به‌تنهایی لکه‌های به‌وجود آمده را پاک کند. در این شرایط پیشنهاد می‌کنیم دستمال خود را با مخلوطی از آب مقطر و سرکه سفید مرطوب کنید. نسبت هریک از این موارد ‌باید 50درصد باشد و حرکت آرام دستمال روی صفحه‌نمایش و میزان رطوبت آن نیز همچون موارد فوق است.

امنیت همیشه مهمترین اصل اینترنت است. اگر امنیت نداشته باشید، هیچ چیز ندارید. برای تامین امنیت چکار می کنید؟ آنتی ویروس نصب کرده و آن را بروز رسانی می کنید؟ سیستم عامل تان را بروز رسانی می کنید؟ حتما روی لینک های ناشناس هم کلیک نمی کنید؟ یا شاید هم در زمینه های امنیتی مهارت بیشتری دارید و راهکاری های ابتکاری را هم استفاده می کنید؟

همه اینها کاملا درست و خوب هستند و تا حدود بسیار زیادی امنیت شما را تامین می کنند. اما باید بدانید که کافی نیستند. چون هکرها هر روز روش های بهتری را برای نفوذ و آلوده سازی ابداع می کنند و این نقطه تاریک دنیای مجازی است. روش هایی که معمولا بر پایه آسیب پذیری های Zero-Day یا همان “روز صفر” هستند. آسیب پذیری های Zero-Day به آسیب پذیری هایی گفته می شود که هنوز توسط شرکت سازنده نرم افزار آسیب پذیر اصلاح نشده اند. بنابراین هر چقدر هم که نکات امنیتی را رعایت کند، با کمال تاسف باید گفت که هنوز هم آسیب پذیر خواهید بود. فقط کافیست هکری آسیب پذیری Zero Day را پیدا کند.

اگر از طریق آسیب پذیری های ناشناخته آلوده شدید، ممکن است از طریق علائمی که سیستم از خود نشان می دهد متوجه این مورد بشوید و سعی پیدا کردن راهکاری کنید. در ادامه ۱۰ علامتی که سیستم های آلوده از خود بروز می دهند را به شما نشان خواهیم داد. البته داشتن هر کدام از این علامت ها نمی تواند قطعا نشانه‌ آلودگی سیستم شما باشد ولی می توانید به عنوان هشدار آنها را زیر نظر بگیرید.

۱- کرش های ناگهانی
کرش یا از کار افتادن سیستم یا نرم افزارها را قطعا تجربه کرده اید. در حال کار با برنامه ای هستید که ناگهان برنامه کرش می کند و یا کل سیستم از کار می افتد. بدترین حالت هم مشاهده “صفحه آبی مرگ” یا همان Blue Screen Of Death می باشد. کرش های ناگهان ممکن است به دلیل آلوده بودن سیستم رخ دهند. در این مواقع بهتر آنتی ویروس خود را بروز رسانی کرده و سیستم را به صورت کامل اسکن کنید.

۲- افت سرعت سیستم
اگر از برنامه های سنگین که نیاز گسترده به منابع سیستمی دارند ( مثل بازی ها، نرم افزارها شبیه ساز سیستم عامل یا تولید انیمیشن ) استفاده نمی کنید ولی سرعت سیستم تان به افت کرده است، باید مراقب باشید. چون ممکن است به بدافزار آلوده شده باشید.

۳- فعالیت بیش از حد هارد دیسک
فعالیت بیش از حد هارد دیسک نیز می تواند نشانه از آلوده شدن به بدافزارها باشد. چون در حالتی که سیستم بیکار است، نباید فعالیت هارد دیسک زیاد باشد.

۴- فعالیت های ناآشنا در ویندوز
اگر در طول شروع به کار سیستم پیغام های مختلف و عجیبی را مشاهده کردید که مثلا به شما می گویند به چند عدد از درایوهای تان دسترسی ندارید، باید بدانید که احتمال آلودگی تان بسیار بالاست. این پیغام ها معمولا از طرف بدافزارهای گروگان گیر ظاهر می شوند و با رمزنگاری اطلاعات تان سعی می کنند از شما باج بگیرند.

۵- پیغام های عجیب و غریب
همچنین ممکن است که با پیغام های دیگری روبرو شوید که مثلا می گویند بعضی برنامه ها یا فایل های نمی توانند باز شوند. این پیغام ها هم می توانند به نحوی بیانگر آلوده شدن به بدافزارها باشند.

۶- فعالیت برنامه های مشکوک
اگر مشاهده کردید که برخی برنامه های شما به درستی باز نمی شوند و یا خراب شده اند و یا همچنین به صورت خودسرانه باز می شوند، باید مراقب باشید. همچنین اگر یک فایروال داشته باشید کارتان برای شناسایی منبع آلودگی بسیار آسان تر خواهد شد.

چون همه بدافزارها برای ارسال اطلاعات به سازندگان شان از اینترنت استفاده می کنند. فایروال ها نیز شبکه را زیر نظر دارند. اکنون اگر بدافزاری بخواهد به اینترنت متصل شود، فایروال به شما هشدار می دهد و از شما می خواهد که در مورد آن تصمیم گیری کنید. اگر مشاهده کردید که برنامه مشکوک است، می توانید دسترسی آن را به اینترنت مسدود کنید.

گام های مفید دیگری نیز می توانید در جهت امنیت بیشتر خود و سایر کاربران اینترنت بردارید. مثلا فایل مشکوک را برای شرکت های امنیتی ارسال کنید تا بررسی شده و در صورت آلوده بودن، نام آن به بانک اطلاعاتی بدافزارها افزوده شود. باور کنید کار مشکلی نیست و معمولا از طریق وبسایت شرکت های امنیت و از طریق بخشی موسوم به Submit for Analysis امکان پذیر خواهد بود.

البته استفاده از وبسایت Virus Total که فایل های مورد نظر شما را به صورت همزمان و سریع با بیش از ۴۰ آنتی ویروس تست می کند هم گزینه خوبی است.

۷- فعالیت زیاد شبکه
معمولا مودم ها دارای چند چراغ هستند که یکی از آنها میزان فعالیت شبکه را نشان می دهد. هر چقدر این چراغ سریع تر چشمک بزند، نمایانگر فعالیت زیاد در شبکه است. اگر بدون اینکه در حال وبگردی، دانلود، بروز رسانی آنتی ویروس یا سیستم عامل و یا هر فعالیت شبکه ای دیگر باشید، این چراغ مدام چشمک بزند، می تواند نشانگر آلوده بودن سیستم باشد و در این میان یک بدافزار در حال ارسال و دریافت اطلاعات از طریق اینترنت می باشد.

داشتن ابزارهایی که شبکه و میزان ارسال و دریافت اطلاعات را بررسی می کنند، می تواند بسیار کمک کننده باشد. مثلا فایروال ها که علاوه بر نمایش ارسال و دریافت اطلاعات در شبکه، سهم هر برنامه از این تبادل اطلاعات را نیز نشان می دهند. در صورت مشاهده برنامه ای مشکوک در لیست از روش های ارایه شده در بخش شماره شش استفاده کنید.

۸- دریافت ایمیل های نامربوط
اگر ایمیل های شما از طریق برنامه ایمیل کلاینت ارسال نمی شوند و یا اینکه از مخاطبان لیست ایمیل تان شنیده اید که از طرف شما ایمیل های عجیب و غریب یا نامربوط دریافت می کنند، باید بسیار مراقب باشید. چون احتمالا سیستم تان به بدافزار آلوده شده است.

البته این احتمال هم می رود که کلمه عبور ایمیل شما دزدیده شده باشد. پس در اولین فرصت سیستم خود را اسکن کرده و کلمه عبور ایمیل تان را تغییر دهید. همچنین استفاده از روش تایید دو مرحله ای که توسط سرویس های ایمیل شرکت های گوگل و مایکروسافت ارایه می شوند نیز بسیار موثر خواهد بود.

۹-قرار گرفتن آی.پی آدرس شما در لیست سیاه وبسایت ها
اگر پیغامی دریافت کردید که به شما می گوید آی.پی آدرس تان در لیست سیاه قرار گرفته است، باید این احتمال قوی را بدهید که کامپیوتر شما به دست هکرها افتاده است. اکنون هکرها می توانند هر کاری خلافی با آن انجام دهند. مثلا ارسال درخواست های پیاپی به سرورهای مورد نظرشان و در نتیجه ترتیب دادن یک حمله DOS بزرگ و استفاده به عنوان ابزاری برای ارسال هرزنامه ها. حتی می توانند شما را بین همکاران زیر زمینی شان معامله کنند. آن هم به قیمت های کلان!

۱۰- غیر فعال شدن ناگهانی و بی دلیل آنتی ویروس
مهمترین بخش حافظتی کامپیوتر شما، نرم افزاری امنیتی یا همان آنتی ویروس است. پس چیز عجیب نیست که بدافزارها تلاش می کنند تا به هر شکلی که شده در روند کار آن اخلال ایجاد کنند. بدافزارها سعی می کنند که آنتی ویروس را غیر فعال کرده و سپس آن را از بین ببرند. حتی بدافزارهای قدرتمندتر مثل روتکیت ها حتی آنتی ویروس شما را غیر فعال هم نمی کنند. بلکه در میانه راه درخواست های آنتی ویروس که برای سیستم عامل ارسال می شوند را منحرف می کنند.

اما در هر صورت اگر دیدید که آنتی ویروس تان به شکلی ناگهانی غیر فعال شده است و تلاش تان برای فعال کردن آن نتیجه ای در بر نداشت، به احتمال زیاد به بدافزار دچار شده اید و باید اقدامات بعدی را انجام دهید.

در این مطلب سعی شده است تا علائم هشدار دهنده به شما نشان داده شوند تا بتواند تشخیص دهید که سیستم تان آلوده شده است یا خیر. هر چند باز هم می گوییم ممکن است دلایل بروز این علائم چیزی به غیر از آلودگی باشند.

ویروس ها، تروجان ها، کرم ها، جاسوس افزارها و غیره همه بدافزارهایی هستند که کامپیوتر ما را تهدید می کنند. همه ما می دانیک که باید از کامپیوتر خود محافظت کنیم، اما با تعداد زیادی از آنتی ویروس ها و نرم افزارهای امنیتی موجود در بازار کدام یک را باید انتخاب و بر روی کامپیوتر خود نصب و استفاده کنیم؟

در این درس خواهید آموخت که چه نوع آنتی ویروسی برای کارهای روزمره و کامپیوتر شما نیاز است، و چه نوع محافظتی برای شما ضروری است. در ادامه خواهید آموخت چگونه از اطلاعات خود نسخه پشتیبان تهیه کنید و اطلاعات بیشتری از نرم افزارهای امنیتی دریافت خواهید نمود.

چه نوع حفاظتی برای سیستم شما نیاز است؟
بهترین دفاع در برابر تهدیدات اینترنتی یک آنتی ویروس خوب است. نرم افزار آنتی ویروس می تواند شما را از فایل های آلوده پیوست شده به ایمیل ها، وب سایت های ویروسی، کرم های اینترنتی، نرم افزار های جاسوسی و غیره محافظت کند. صدها نرم افزار ضدویروس در اینترنت و بازار وجود دارد که می تواند انتخاب یک محصول خوب و مناسب با کار خودمان را دشوار کند. بنابراین ما اطلاعاتی را که شما برای انتخاب آنتی ویروس و نرم افزارهای مرتبط نیاز دارید در اختیار شما قرار می دهیم تا تمرکز بهتری برای دانستن نیاز و انتخاب یک برنامه خوب داشته باشید.

حفاظت چندگانه
حفاظتی که برای کامپیوتر خود درنظر می گیرید باید شامل سه مولفه زیر باشد:

آنتی ویروس - محافظت در برابر ویروس ها
• آنتی اسپای ویر - محافظت در برابر نرم افزارهای مخرب که ممکن است بدون اجازه و بطور پنهانی به جمع آوری اطلاعات و داده ها از کامپیوتر ما اقدام نمایند.
• فایروال - دیواری در برابر تهدیداتی که می خواهند از طریق اینترنت به کامپیوتر شما دسترسی پیداکنند.

برخی از برنامه های امنیتی موارد مختلف دیگری را برای محافظت از شما ارائه می دهند، اما این سه مولفه جزء موارد اصلی است که حتما باید به آنها توجه داشته باشید.

بسته های امنیتی
بسیاری از کمپانی های عرضه کننده آنتی ویروس هردو شکل از نرم افزارهای امنیتی یعنی، آنتی ویروس های تک و بسته های امنیتی شامل آنتی ویروس و چند برنامه امنیتی دیگر را ارائه می دهند.

• بسته های امنیتی : بسته های امنیتی معمولا برای مدیریت آسان تر بوده و روش ها و زیربرنامه های امنیتی مختلفی را برای محافظت از کامپیوتر ارائه می دهند. همچنین این نرم افزارها برای افراد مبتدی بسیار مناسب هستند. با این حال همیشه داشتن امکانات اضافه به معنی بهتر بودن آن برنامه نیست. چه بسا امکانات اضافه بدون کاربرد یا استفاده های بسیار کم تنها به کند شدن زمان پردازش و پایین آمدن کارایی کامپیوتر شما بیانجامد.

• نرم افزار های مستقل : معمولا کاربران حرفه ای تر ترجیح می دهند از نرم افزارهای تک کاره استفاده کنند تا جزء جزء برنامه های مورد نیازشان را از بهترین ها انتخاب و استفاده نمایند. البته این کار نیاز به نسب چندین نرم افزار و تنظیمات بسیاری است.

مواردی که قبل از انتخاب نرم افزار امنیتی باید به آنها توجه کنید
بررسی کامپیوتر
اگر به تازگی کامپیوتر خریده باشید، حتما نرم افزارهای نسب شده بر روی کامپیوترتان را چک کرده و یا از فروشنده درباره آنها سوال کنید. برخی قطعات سخت افزاری ممکن است با نرم افزارهای امنیتی ارائه گردند و فروشنده این نرم افزارها را برروی سیستم عامل شما نصب کرده باشد. این نرم افزارها ممکن است کاملا رایگان یا دارای طول دوره استفاده محدود باشند. سیستم عامل های ۷ و Mac OS X دارای دیواره های آتش داخلی هستند، با این حال آنها کاری نمی کنند مگر اینکه روشن باشند!

به علاوه مرورگرهای شما نیز تنظیمات امنیتی دارند که می توانید آنها را مرور کنید. برای انتخاب آنتی ویروس جدید خوب است که برنامه های خود را کنترل کرده و نیازمندی خودتان را از برنامه های امنیتی مشخص کنید و ببینید به چه برنامه های امنیتی نیاز دارید.

برنامه های رایگان در مقابل نرم افزارهای غیررایگان
برنامه های امنیتی رایگان مختلفی در دسترس قرار دارند که می توانند موارد مختلفی از جنبه های امنیتی کامپیوتر شما را محافظت نمایند. بسیاری از این نرم افزارهای رایگان نسخه های محدود شده برنامه های غیررایگان هستند که کمپانی ها با امید اینکه شما آنها را به نسخه های بالاتر بروزرسانی کرده و نسخه های بالاتر را خریداری کنید آنها را ارائه می دهند. از جنبه های منفی این آنتی ویروس ها نداشتن پشتیبانی های تلفنی و آنلاین است که معمولا توسط ما ایرانی ها کمتر استفاده می گردد، همچنین برخی محدودیت ها در برنامه، برای مثال غیرفعال شدن اسکن ایمیل ها و غیره.

کاربران سیستم عامل های مکینتاش
بسیاری از کاربران سیستم عامل های مک بر این باورند که مکینتاش ها ویروس نداشته و یا ویروسی نمی شوند، دلیل آن تعداد کم ویروس های نوشته شده برای مک است اما این بدان معنی نیست که برای این سیستم عامل ها ویروسی وجود ندارد. بر طبق این باور بسیاری از کاربران این سیستم عامل ها از آنتی ویروس و نرم افزارهای امنیتی استفاده نمی کنند. با این حال امروزه ویروس های مک بیشتر و رایج تر شده اند. بسیاری از کاربران حرفه ای استفاده کننده از مک توصیه به استفاده از نرم افزارهای آنتی ویروس و همچنین روشن کردن دیواره آتش این سیستم عامل می کنند.

لینک های مخرب نمایش دهنده هشدارهای مختلف امنیتی به یکی از محبوب ترین تاکتیک های مجرمان اینترنتی تبدیل شده اند. این هشدارها شما را از ویروس های کامپیوتری که به ادعای آنها در کامپیوتر شما وجود دارند می ترسانند و شما را تشویق به کلیک بر روی لینک مورد نظرشان و دانلود نرم افزار ارائه شده خودشان می کنند. آنها شما را از وجود ویروس های موجود بر روی کامپیوترتان می ترسانند اما درواقع این ویروس ها وجود خارجی نداشته و شما بر روی لینک برنامه های مخرب کلیک کرده و آنها را دانلود خواهید کرد.

واژه ای که برای این نوع از تهدیدات استفاده می شود Scareware یا ترس افزار است. Scareware ها همچنین برای معرفی خود از تبلیغات گوناگون در سایت های مختلف استفاده می کنند. پس برای انتخاب و دانلود برنامه ها حتما در سایت های معتبر به تحقیق بپردازید و برنامه های خودتان را از سایت های معتبر دانلود و استفاده کنید. همچنین همیشه به یاد داشته باشید که هر اخطاری از طرف مرورگر یا ایمیل شما مبنی بر وجود ویروس برروی کامپیوتر شما ساختگی و جعلی است.

چگونه به انتخاب بهترین آنتی ویروس بپردازیم
اکنون که شما نیاز های خودتان را شناخته و ارزیابی کرده اید، و می دانید برنامه های مستقل امنیتی مورد نیازتان است و یا بسته های امنیتی، می توانید به تحقیق در باره بهترین نرم افزار مورد نیازتان بپردازید. در زیر به برخی مسائل اساسی برای راهنمایی انتخاب بهتر نرم افزارها اشاره کرده ایم.

جست و جو و مطالعه مقالات مختلف مقایسه ای
در اینترنت به جست و جوی مقاله های مقایسه ای بین آنتی ویروس ها بپردازید. هزاران مقایسه میان آنتی ویروس ها انجام شده است که شما را در انتخاب بهترین نرم افزار راهنمایی خواهند نمود اما قبل از شروع به مطالعه به یاد داشته باشید که مقالات سال جاری را مطالعه کنید. همچنین مقالات سایت های معتبری مانند CNET و toptenreviews و غیره را بخوانید. اگر آشنایی با زبان انگلیسی ندارید سایت های فارسی زبان مختلفی وجود دارد که مقالات این سایت ها را ترجمه و ارائه می دهند.

کنترل امکانات و مزایا
یک آنتی ویروس خوب باید از امکانات زیر برخوردار باشد، پس در انتخاب خود حتما به این موارد دقت نمایید:
• محافظت زنده یا محافظت آنی : به این معنی که آنتی ویروس همیشه روشن و درحال مانیتورینگ و بررسی فعالیت ها و پردازش هاست.

• بروزرسانی خودکار : آپدیت خودکار آنتی ویروس برای محافظت در برابر ویروس های جدید.

• آنالیز اکتشافی :بررسی فایل ها برای یافتن ویروس های ناشناخته طبق الگوریتم های کشف ویروس های ناشناخته

راحتی کار با نرم افزار
مشخص کنید کار با نرم افزار انتخابی شما از لحاظ راحتی نصب، کار، مدیریت و تنظیمات و بروزرسانی در چه حدی است. برخی از نرم افزارها برای استفاده نیاز به دانش بیشتری دارند. اگر کاربر مبتدی هستید حتما به این مسئله توجه نشان دهید. آنتی ویروس هایی که کار با آنها ساده تر است در سایت خود برای نصب و استفاده با استفاده از اسکرین شات های مختلف به آموزش کلیه مراحل پرداخته و این مراحل نیز به سادگی در نرم افزار گنجانده شده اند.

پشتیبانی نرم افزار
اگر تصمیم به خرید آنتی ویروسی گرفته اید بهتر است از شرکتی خریداری کنید که پشتیبانی های مختلف تلفنی و آنلاین را برای نرم افزارهایش ارائه دهد. متاسفانه برای ارتباط مستقیم با شرکت های اصلی معمولا دچار مشکل هستیم برای همین از نمایندگانی خرید کنید که پشتیبانی خوبی برای نرم افزارهای خود ارائه می دهند.

یکی از نسخه های رایگان نرم افزار انتخابی را تست کنید
یک نسخه رایگان از نرم افزاری که مورد علاقه شما واقع شده و دوست دارید از آن استفاده نمایید را دانلود و نصب و امتحان کنید. کلیه امکانات آن را چک کنید، راحتی کار و تنظیمات را مرور کنید، خواسته های خودتان از یک نرم افزار خوب امنیتی را مرور کنید، اگر نیازهای شما را تحت پوشش قرار داده و از این لحاظ مشکلی وجود ندارد برای تهیه نسخه اصلی اقدام کنید.

استراتژی استفاده از آنتی ویروس ها
مهمترین مسئله در استفاده از آنتی ویروس جدید این است  که آنتی ویروس شما تنها زمانی خوب است که با آخرین بروزرسانی ها، آپدیت شده باشد. موارد زیر را برای استفاده صحیح و بهتر از آنتی ویروستان مورد نظر داشته باشید:

مطمئن شوید که بروزرسانی خودکار در نرم افزار امنیتی شما روشن باشد.

اخطارهای مختلف برنامه را نادیده نگیرید. اگر زمان استفاده از برنامه شما به اتمام برسد دیگر بروزرسانی های جدید به دست شما نخواهد رسید.

ممکن است در زمان هایی نیاز به غیرفعال کردن آنتی ویروس باشد، همیشه بعد از انجام کارها یادتان باشد که آنتی ویروس خود را دوباره فعال کنید.

اگر بخواهید آنتی ویروس جدیدی را نصب و استفاده کنید حتما یادتان باشد که آنتی ویروس قبل را بطور کامل حذف کنید.

درس های بیشتر برای حفظ امنیت کامپیوتر
در زیر نکات بیشتری برای حفظ امنیت و سلامت کامپیوتر ذکر شده که رعایت آنها باعث فعالیت بهتر کامپیوتر خواهد بود:

ری استارت کردن کامپیوتر در زمان های مختلف : برخی از ما ممکن است از کامپیوتر خود بطور مداوم استفاده نماییم اما بهتر است حداقل در هر هفته یک بار کامپیوتر را روشن و خاموش نماییم تا اگر بروزرسانی نیاز به ریست سیستم عامل داشته باشد برروی کامپیوتر اعمال گردد.

نصب بروزرسانی های نرم افزارهای دیگر سیستم عامل : زمانی که سیستم عامل شما را از وجود بروزرسانی جدید در نرم افزارها مطلع می کند آن را دانلود و نصب کنید. بروزرسانی های نرم افزارهای برای رفع باگ ها و نواقص امنیتی نرم افزار و سیستم عامل نوشته می شوند که باعث محافظت شما از تهدیدات جدید می گردد.

استفاده از سیستم ریستور : اگر از بروزرسانی استفاده کرده که سیستم عامل شما را دچار مشکل کرده است از سیستم ریستور استفاده نمایید. سیستم ریستور به شما اجازه می دهد تا کامپیوتر را به زمانی ببرید که این مشکلات وجود نداشته است.

به احتمال فراوان شما که هم‌اکنون در حال خواندن این مطلب هستید، یک کامپیوتر شخصی از نوع دسکتاپ در منزل دارید که تا حالا حتی فکرش را هم نکرده بودید که می‌شود این محرم اسرار خودتان را به حمام ببرید.

خب، راستش را بخواهید آخرین تحقیقات دانشمندان و پژوهشگران نشان می‌دهد نمی‌توان کامپیوترها را برد زیر دوش حمام، اما همه ایمان دارند اگر کمی به نظافت این دوست صمیمی خودمان رسیدگی کنیم، عمر خودمان و کامپیوترمان افزایش پیدا خواهد کرد. حتما شنیده‌اید کیبورد یک کامپیوتر از خیلی جاهای دیگر منزل شما کثیف‌تر است!

کامپیوتر هم مثل هر موجود دیگری به نظافت نیاز دارد، چراکه اگر نظافت درخصوص آن انجام نگیرد، می‌تواند پیامدهای ناگواری به همراه داشته باشد.

بگذارید با مثالی کوتاه این مطلب را بیشتر برای شما روشن کنم. فرض می‌کنیم حدود یک سال است شما به نظافت داخلی کیس خود توجه نکرده‌اید. در این صورت گرد و غبار می‌تواند در بین خنک‌کننده پردازنده مرکزی شما نفوذ کرده و باعث شود پردازنده آن‌طور که باید خنک نشود و از عمر مفید آن کاسته شود.

چه باید کرد؟
ابتدا باید ابزارهایی مثل دمنده باد هوای فشرده (اسپری یا سشوار برقی)، مکنده هوا (شارژی یا جاروبرقی‌های با امکان مکش هوا)، مایع شست‌وشوی با حداقل میزان الکل، دستمال نرم و بدون پرز (مانند دستمال عینک) و یک عدد مسواک (یا شبیه آن) را آماده کنید تا دست به کار شویم.

اما قبل از آغاز به کار حتما باید یک ماسک ضدگرد و غبار به دهان ببندید. برای جلوگیری از ورود غبار به داخل چشم یک عینک ساده هم به چشم بزنید.

حال بیاییم سری به کیس خود بزنیم. می‌دانیم کیس در واقع استخوان‌بندی کامپیوتر ما به حساب می‌آید و تمامی قطعات سخت‌افزاری مانند مادربورد، پردازنده مرکزی، کارت گرافیک و... روی آن سوار می‌شود.

قبل از هر کاری در قاب کامپیوتر (کیس) را باز کنید و... بله حتما تعجب می‌کنید که چقدر غبار و آشغال آنجا جمع شده است. حالا با استفاده از سشواری که روی حالت باد سرد تنظیم شده است، گرد و غبار تجمع یافته در گوشه و کنار کیس و قطعات سخت‌افزاری کیس خود را تمیز کنید.

در این حالت گرد و غبار فراوانی به هوا بر خواهد خاست. مراقب باشید! اگر دیدید گرد و غبار به صورت گلوله‌مانند به گوشه و کنار چسبیده‌اند، پیشنهاد می‌شود از طریق مکنده از دست آنها خلاص شوید!

در مرحله بعد و با استفاده از دستمال نرم و بدون‌پرز (دستمال مرطوب هم قبول است) به سراغ فن‌های (FAN) خنک‌کننده کیس و پردازنده خود بروید. با استفاده از آن می‌توانید گرد و غبار چسبیده به پره‌ها را پاک کنید. البته گاهی پیش می‌آید که نمی‌توانید گوشه‌های این فن‌ها را با دستمال تمیز کنید، پس به شما پیشنهاد می‌کنیم از یک یا چند گوش‌پاک‌کن برای این مهم استفاده کنید.

خب حالا کیس ما تمیز شده است و می‌توانید در آن را ببندید، اما آیا وسیله دیگری هم مانده است؟ بلی!

مانیتور یا همان صفحه نمایش که وظیفه نشان دادن تصاویر را به عهده دارد هم باید تمیز شود، چرا که فکر نمی‌کنم شما دوست داشته باشید جای اثرات انگشت خود یا دیگران را روی صفحه نگاه کنید.

تمیز کردن صفحه نمایش با کیس کاملا متفاوت است و در اینجا ما از مایع‌های شست و شوی مخصوص همین کار که در مراکز خرید دستگاه‌های دیجیتال به فروش می‌رسند می‌توانیم استفاده کنیم یا می‌توانیم از مایع شیشه‌شویی که دارای کمترین میزان الکل است بهره بگیریم (که البته گزینه اول پیشنهاد بهتری است!) هنگامی که صفحه نمایش خاموش است از طریق یک دستمال نرم و بدون پرز و با بهره‌گیری از مایع تمیز‌کننده، صفحه نمایش خود را بدون آن‌که فشار زیادی به آن وارد شود پاک کنید.

دقت داشته باشید اگر فشاری بیش از اندازه وارد کنید احتمال دارد پیکسل‌های سوخته در صفحه نمایش شما ایجاد شود. البته این موضوع تنها در صفحه نمایش‌های LCD مطرح است. درخصوص صفحه نمایش‌های CRT یا همان‌هایی که دارای لامپ تصویر بوده و اندازه بزرگ و وزن بالایی نیز دارند می‌توانید از همین ابزارها بهره بگیرید (بدون ترس از پیکسل‌های سوخته).

اما در کنار موارد ذکر شده ماوس و صفحه کلید را فراموش نمی‌کنیم. برای تمیز کردن صفحه کلید می‌توانید از یک مسواک نرم یا ابزاری شبیه آن استفاده کنید و بین کلیدهای آن بکشید تا گرد و غبار رسوخ کرده به آن خارج شود. می‌توانید از دستمالی آغشته به مواد شوینده نیز برای تمیز کردن روی دکمه‌های صفحه کلید استفاده کنید. ماوس را نیز به همین طریق تمیز کنید.

در مورد صفحه کلید و ماوس فراموش نکنید که امکان دارد غبار هوا بر اثر برخورد مداوم با رطوبت و چربی نوک انگشتان در حاشیه کلیدها حالت زننده‌ای را به‌وجود آورده باشد و به قول معروف کبره بسته باشد. در این حالت شاید لازم باشد مثل وقتی که در حمام کیسه می‌کشید، کمی خشن‌تر برخورد کنید تا همه آن کثیفی‌هـــا بخوبی زدوده شود.